The ending in "-βος" is found also in κάκκαβος (kákkabos), κάναβος (kánabos) and σίττυβος (síttubos). The noun is probably related to κόλλιξ (kóllix, “type of bread”) and κολλύρα (kollúra, “cake, tablet”). The word is no doubt Pre-Greek.
κόλλαβος • (kóllabos) m (genitive κολλάβου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κόλλαβος ho kóllabos |
τὼ κολλάβω tṑ kollábō |
οἱ κόλλαβοι hoi kóllaboi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κολλάβου toû kollábou |
τοῖν κολλάβοιν toîn kolláboin |
τῶν κολλάβων tôn kollábōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κολλάβῳ tôi kollábōi |
τοῖν κολλάβοιν toîn kolláboin |
τοῖς κολλάβοις toîs kollábois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κόλλαβον tòn kóllabon |
τὼ κολλάβω tṑ kollábō |
τοὺς κολλάβους toùs kollábous | ||||||||||
| Vocative | κόλλαβε kóllabe |
κολλάβω kollábō |
κόλλαβοι kóllaboi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||