Furnée derives it from κόρυς (kórus, “helmet”), but the form looks Pre-Greek.
κόρθῐλος • (kórthilos) m (genitive κορθῐ́λου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κόρθῐλος ho kórthilos |
τὼ κορθῐ́λω tṑ korthílō |
οἱ κόρθῐλοι hoi kórthiloi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κορθῐ́λου toû korthílou |
τοῖν κορθῐ́λοιν toîn korthíloin |
τῶν κορθῐ́λων tôn korthílōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κορθῐ́λῳ tôi korthílōi |
τοῖν κορθῐ́λοιν toîn korthíloin |
τοῖς κορθῐ́λοις toîs korthílois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κόρθῐλον tòn kórthilon |
τὼ κορθῐ́λω tṑ korthílō |
τοὺς κορθῐ́λους toùs korthílous | ||||||||||
| Vocative | κόρθῐλε kórthile |
κορθῐ́λω korthílō |
κόρθῐλοι kórthiloi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||