λεοντῆ • (leontê) f (genitive λεοντῆς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ λεοντῆ hē leontê |
τὼ λεοντᾶ tṑ leontâ |
αἱ λεονταῖ / λεοντέαι hai leontaî / leontéai | ||||||||||
| Genitive | τῆς λεοντῆς tês leontês |
τοῖν λεονταῖν toîn leontaîn |
τῶν λεοντῶν / λεοντεῶν tôn leontôn / leonteôn | ||||||||||
| Dative | τῇ λεοντῇ têi leontêi |
τοῖν λεονταῖν toîn leontaîn |
τῇσῐ / τῇσῐν λεονταῖς têisĭ(n) leontaîs | ||||||||||
| Accusative | τὴν λεοντῆν tḕn leontên |
τὼ λεοντᾶ tṑ leontâ |
τᾱ̀ς λεοντᾶς / λεοντέᾱς tā̀s leontâs / leontéās | ||||||||||
| Vocative | λεοντῆ leontê |
λεοντᾶ leontâ |
λεονταῖ / λεοντέαι leontaî / leontéai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||