From λίθος (líthos, “stone”) + κόλλα (kólla, “glue”).
λιθόκολλᾰ • (lithókollă) f (genitive λιθοκόλλης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ λιθόκολλᾰ hē lithókollă |
τὼ λιθοκόλλᾱ tṑ lithokóllā |
αἱ λιθόκολλαι hai lithókollai | ||||||||||
| Genitive | τῆς λιθοκόλλης tês lithokóllēs |
τοῖν λιθοκόλλαιν toîn lithokóllain |
τῶν λιθοκολλῶν tôn lithokollôn | ||||||||||
| Dative | τῇ λιθοκόλλῃ têi lithokóllēi |
τοῖν λιθοκόλλαιν toîn lithokóllain |
ταῖς λιθοκόλλαις taîs lithokóllais | ||||||||||
| Accusative | τὴν λιθόκολλᾰν tḕn lithókollăn |
τὼ λιθοκόλλᾱ tṑ lithokóllā |
τᾱ̀ς λιθοκόλλᾱς tā̀s lithokóllās | ||||||||||
| Vocative | λιθόκολλᾰ lithókollă |
λιθοκόλλᾱ lithokóllā |
λιθόκολλαι lithókollai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||