From λίθος (líthos, “stone”) + σπέρμα (spérma, “seed”).
λῐθόσπερμον • (lithóspermon) n (genitive λῐθοσπέρμου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ λῐθόσπερμον tò lithóspermon |
τὼ λῐθοσπέρμω tṑ lithospérmō |
τᾰ̀ λῐθόσπερμᾰ tà lithósperma | ||||||||||
| Genitive | τοῦ λῐθοσπέρμου toû lithospérmou |
τοῖν λῐθοσπέρμοιν toîn lithospérmoin |
τῶν λῐθοσπέρμων tôn lithospérmōn | ||||||||||
| Dative | τῷ λῐθοσπέρμῳ tôi lithospérmōi |
τοῖν λῐθοσπέρμοιν toîn lithospérmoin |
τοῖς λῐθοσπέρμοις toîs lithospérmois | ||||||||||
| Accusative | τὸ λῐθόσπερμον tò lithóspermon |
τὼ λῐθοσπέρμω tṑ lithospérmō |
τᾰ̀ λῐθόσπερμᾰ tà lithósperma | ||||||||||
| Vocative | λῐθόσπερμον lithóspermon |
λῐθοσπέρμω lithospérmō |
λῐθόσπερμᾰ lithósperma | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||