λῐλαιόμενος • (lilaiómenos) m (feminine λῐλαιομένη, neuter λῐλαιόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | λῐλαιόμενος lilaiómenos |
λῐλαιομένη lilaioménē |
λῐλαιόμενον lilaiómenon |
λῐλαιομένω lilaioménō |
λῐλαιομένᾱ lilaioménā |
λῐλαιομένω lilaioménō |
λῐλαιόμενοι lilaiómenoi |
λῐλαιόμεναι lilaiómenai |
λῐλαιόμενᾰ lilaiómena | |||||
Genitive | λῐλαιομένου lilaioménou |
λῐλαιομένης lilaioménēs |
λῐλαιομένου lilaioménou |
λῐλαιομένοιν lilaioménoin |
λῐλαιομέναιν lilaioménain |
λῐλαιομένοιν lilaioménoin |
λῐλαιομένων lilaioménōn |
λῐλαιομένων lilaioménōn |
λῐλαιομένων lilaioménōn | |||||
Dative | λῐλαιομένῳ lilaioménōi |
λῐλαιομένῃ lilaioménēi |
λῐλαιομένῳ lilaioménōi |
λῐλαιομένοιν lilaioménoin |
λῐλαιομέναιν lilaioménain |
λῐλαιομένοιν lilaioménoin |
λῐλαιομένοις lilaioménois |
λῐλαιομέναις lilaioménais |
λῐλαιομένοις lilaioménois | |||||
Accusative | λῐλαιόμενον lilaiómenon |
λῐλαιομένην lilaioménēn |
λῐλαιόμενον lilaiómenon |
λῐλαιομένω lilaioménō |
λῐλαιομένᾱ lilaioménā |
λῐλαιομένω lilaioménō |
λῐλαιομένους lilaioménous |
λῐλαιομένᾱς lilaioménās |
λῐλαιόμενᾰ lilaiómena | |||||
Vocative | λῐλαιόμενε lilaiómene |
λῐλαιομένη lilaioménē |
λῐλαιόμενον lilaiómenon |
λῐλαιομένω lilaioménō |
λῐλαιομένᾱ lilaioménā |
λῐλαιομένω lilaioménō |
λῐλαιόμενοι lilaiómenoi |
λῐλαιόμεναι lilaiómenai |
λῐλαιόμενᾰ lilaiómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
λῐλαιομένως lilaioménōs |
λῐλαιομενώτερος lilaiomenṓteros |
λῐλαιομενώτᾰτος lilaiomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|