From λίνον (línon, “flax, linen”) + -ουργός (-ourgós, “worker”).
λῐνουργός • (linourgós) m (genitive λῐνουργοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ λῐνουργός ho linourgós |
τὼ λῐνουργώ tṑ linourgṓ |
οἱ λῐνουργοί hoi linourgoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ λῐνουργοῦ toû linourgoû |
τοῖν λῐνουργοῖν toîn linourgoîn |
τῶν λῐνουργῶν tôn linourgôn | ||||||||||
| Dative | τῷ λῐνουργῷ tôi linourgôi |
τοῖν λῐνουργοῖν toîn linourgoîn |
τοῖς λῐνουργοῖς toîs linourgoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν λῐνουργόν tòn linourgón |
τὼ λῐνουργώ tṑ linourgṓ |
τοὺς λῐνουργούς toùs linourgoús | ||||||||||
| Vocative | λῐνουργέ linourgé |
λῐνουργώ linourgṓ |
λῐνουργοί linourgoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||