λυθείς • (lutheís) m (feminine λῠθεῖσᾰ, neuter λῠθέν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | λῠθείς lutheís |
λῠθεῖσᾰ lutheîsa |
λῠθέν luthén |
λῠθέντε luthénte |
λῠθείσᾱ lutheísā |
λῠθέντε luthénte |
λῠθέντες luthéntes |
λῠθεῖσαι lutheîsai |
λῠθέντᾰ luthénta | |||||
Genitive | λῠθέντος luthéntos |
λῠθείσης lutheísēs |
λῠθέντος luthéntos |
λῠθέντοιν luthéntoin |
λῠθείσαιν lutheísain |
λῠθέντοιν luthéntoin |
λῠθέντων luthéntōn |
λῠθεισῶν lutheisôn |
λῠθέντων luthéntōn | |||||
Dative | λῠθέντῐ luthénti |
λῠθείσῃ lutheísēi |
λῠθέντῐ luthénti |
λῠθέντοιν luthéntoin |
λῠθείσαιν lutheísain |
λῠθέντοιν luthéntoin |
λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lutheîsi(n) |
λῠθείσαις lutheísais |
λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lutheîsi(n) | |||||
Accusative | λῠθέντᾰ luthénta |
λῠθεῖσᾰν lutheîsan |
λῠθέν luthén |
λῠθέντε luthénte |
λῠθείσᾱ lutheísā |
λῠθέντε luthénte |
λῠθέντᾰς luthéntas |
λῠθείσᾱς lutheísās |
λῠθέντᾰ luthénta | |||||
Vocative | λῠθείς lutheís |
λῠθεῖσᾰ lutheîsa |
λῠθέν luthén |
λῠθέντε luthénte |
λῠθείσᾱ lutheísā |
λῠθέντε luthénte |
λῠθέντες luthéntes |
λῠθεῖσαι lutheîsai |
λῠθέντᾰ luthénta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
λῠθέντως luthéntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
λυθείς • (lytheís)