λῡσόμενος • (lūsómenos) m (feminine λῡσομένη, neuter λῡσόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | λῡσόμενος lūsómenos |
λῡσομένη lūsoménē |
λῡσόμενον lūsómenon |
λῡσομένω lūsoménō |
λῡσομένᾱ lūsoménā |
λῡσομένω lūsoménō |
λῡσόμενοι lūsómenoi |
λῡσόμεναι lūsómenai |
λῡσόμενᾰ lūsómena | |||||
Genitive | λῡσομένου lūsoménou |
λῡσομένης lūsoménēs |
λῡσομένου lūsoménou |
λῡσομένοιν lūsoménoin |
λῡσομέναιν lūsoménain |
λῡσομένοιν lūsoménoin |
λῡσομένων lūsoménōn |
λῡσομένων lūsoménōn |
λῡσομένων lūsoménōn | |||||
Dative | λῡσομένῳ lūsoménōi |
λῡσομένῃ lūsoménēi |
λῡσομένῳ lūsoménōi |
λῡσομένοιν lūsoménoin |
λῡσομέναιν lūsoménain |
λῡσομένοιν lūsoménoin |
λῡσομένοις lūsoménois |
λῡσομέναις lūsoménais |
λῡσομένοις lūsoménois | |||||
Accusative | λῡσόμενον lūsómenon |
λῡσομένην lūsoménēn |
λῡσόμενον lūsómenon |
λῡσομένω lūsoménō |
λῡσομένᾱ lūsoménā |
λῡσομένω lūsoménō |
λῡσομένους lūsoménous |
λῡσομένᾱς lūsoménās |
λῡσόμενᾰ lūsómena | |||||
Vocative | λῡσόμενε lūsómene |
λῡσομένη lūsoménē |
λῡσόμενον lūsómenon |
λῡσομένω lūsoménō |
λῡσομένᾱ lūsoménā |
λῡσομένω lūsoménō |
λῡσόμενοι lūsómenoi |
λῡσόμεναι lūsómenai |
λῡσόμενᾰ lūsómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
λῡσομένως lūsoménōs |
λῡσομενώτερος lūsomenṓteros |
λῡσομενώτᾰτος lūsomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|