μαγνητικός • (magnitikós) m (feminine μαγνητική, neuter μαγνητικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μαγνητικός (magnitikós) | μαγνητική (magnitikí) | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητικοί (magnitikoí) | μαγνητικές (magnitikés) | μαγνητικά (magnitiká) | |
genitive | μαγνητικού (magnitikoú) | μαγνητικής (magnitikís) | μαγνητικού (magnitikoú) | μαγνητικών (magnitikón) | μαγνητικών (magnitikón) | μαγνητικών (magnitikón) | |
accusative | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητική (magnitikí) | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητικούς (magnitikoús) | μαγνητικές (magnitikés) | μαγνητικά (magnitiká) | |
vocative | μαγνητικέ (magnitiké) | μαγνητική (magnitikí) | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητικοί (magnitikoí) | μαγνητικές (magnitikés) | μαγνητικά (magnitiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαγνητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαγνητικός, etc.)