From μάταιος (mátaios) + -λόγος (-lógos).
ματαιολόγος • (mataiológos) m (genitive ματαιολόγου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ματαιολόγος ho mataiológos |
τὼ ματαιολόγω tṑ mataiológō |
οἱ ματαιολόγοι hoi mataiológoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ματαιολόγου toû mataiológou |
τοῖν ματαιολόγοιν toîn mataiológoin |
τῶν ματαιολόγων tôn mataiológōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ματαιολόγῳ tôi mataiológōi |
τοῖν ματαιολόγοιν toîn mataiológoin |
τοῖς ματαιολόγοις toîs mataiológois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ματαιολόγον tòn mataiológon |
τὼ ματαιολόγω tṑ mataiológō |
τοὺς ματαιολόγους toùs mataiológous | ||||||||||
| Vocative | ματαιολόγε mataiológe |
ματαιολόγω mataiológō |
ματαιολόγοι mataiológoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||