Perfect participle of μελετιέμαι (meletiémai) & μελετώμαι (meletómai), passive voices of μελετάω / μελετώ (“I study”).
μελετημένος • (meletiménos) m (feminine μελετημένη, neuter μελετημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μελετημένος (meletiménos) | μελετημένη (meletiméni) | μελετημένο (meletiméno) | μελετημένοι (meletiménoi) | μελετημένες (meletiménes) | μελετημένα (meletiména) | |
genitive | μελετημένου (meletiménou) | μελετημένης (meletiménis) | μελετημένου (meletiménou) | μελετημένων (meletiménon) | μελετημένων (meletiménon) | μελετημένων (meletiménon) | |
accusative | μελετημένο (meletiméno) | μελετημένη (meletiméni) | μελετημένο (meletiméno) | μελετημένους (meletiménous) | μελετημένες (meletiménes) | μελετημένα (meletiména) | |
vocative | μελετημένε (meletiméne) | μελετημένη (meletiméni) | μελετημένο (meletiméno) | μελετημένοι (meletiménoi) | μελετημένες (meletiménes) | μελετημένα (meletiména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μελετημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μελετημένος, etc.)