From μετα- (meta-, prefix indicating change) + ἐνσωμᾰτόω (ensōmatóō, “embody, incarnate”) + -σις (-sis).
μετενσωμᾰ́τωσῐς • (metensōmátōsis) f (genitive μετενσωμᾰ́τωσεως); third declension
| Case / # | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | ἡ μετενσωμᾰ́τωσῐς hē metensōmátōsis |
αἱ μετενσωμᾰτώσεις hai metensōmatṓseis |
| Genitive | τῆς μετενσωμᾰτώσεως tês metensōmatṓseōs |
τῶν μετενσωμᾰτώσεων tôn metensōmatṓseōn |
| Dative | τῇ μετενσωμᾰτώσει têi metensōmatṓsei |
ταῖς μετενσωμᾰτώσεσῐ / μετενσωμᾰτώσεσῐν taîs metensōmatṓsesi(n) |
| Accusative | τὴν μετενσωμᾰ́τωσῐν tḕn metensōmátōsin |
τᾱ̀ς μετενσωμᾰτώσεις tā̀s metensōmatṓseis |
| Vocative | μετενσωμᾰ́τωσῐ metensōmátōsi |
μετενσωμᾰτώσεις metensōmatṓseis |