μισθοφόρος

Ancient Greek

Etymology

From μισθός (misthós, “wages”) +‎ φέρω (phérō, “to bear”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mis.tʰo.pʰó.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mis.tʰoˈpʰo.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mis.θoˈɸo.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mis.θoˈfo.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mis.θoˈfo.ros/

Adjective

μισθοφόρος • (misthophóros) m or f (neuter μισθοφόρον); second declension

receiving wages or pay, serving for hire
mercenary

Declension

Second declension of μισθοφόρος; μισθοφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μισθοφόρος misthophóros	μισθοφόρον misthophóron	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόροι misthophóroi	μισθοφόρᾰ misthophóra
Genitive	μισθοφόρου misthophórou	μισθοφόρου misthophórou	μισθοφόροιν misthophóroin	μισθοφόροιν misthophóroin	μισθοφόρων misthophórōn	μισθοφόρων misthophórōn
Dative	μισθοφόρῳ misthophórōi	μισθοφόρῳ misthophórōi	μισθοφόροιν misthophóroin	μισθοφόροιν misthophóroin	μισθοφόροις misthophórois	μισθοφόροις misthophórois
Accusative	μισθοφόρον misthophóron	μισθοφόρον misthophóron	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόρους misthophórous	μισθοφόρᾰ misthophóra
Vocative	μισθοφόρε misthophóre	μισθοφόρον misthophóron	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόροι misthophóroi	μισθοφόρᾰ misthophóra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μισθοφόρως misthophórōs		μισθοφορώτερος misthophorṓteros		μισθοφορώτᾰτος misthophorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

μισθοφόρος • (misthophóros) m (genitive μισθοφόρου); second declension

mercenary

Declension

Second declension of ὁ μισθοφόρος; τοῦ μισθοφόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μισθοφόρος ho misthophóros	τὼ μισθοφόρω tṑ misthophórō	οἱ μισθοφόροι hoi misthophóroi
Genitive	τοῦ μισθοφόρου toû misthophórou	τοῖν μισθοφόροιν toîn misthophóroin	τῶν μισθοφόρων tôn misthophórōn
Dative	τῷ μισθοφόρῳ tôi misthophórōi	τοῖν μισθοφόροιν toîn misthophóroin	τοῖς μισθοφόροις toîs misthophórois
Accusative	τὸν μισθοφόρον tòn misthophóron	τὼ μισθοφόρω tṑ misthophórō	τοὺς μισθοφόρους toùs misthophórous
Vocative	μισθοφόρε misthophóre	μισθοφόρω misthophórō	μισθοφόροι misthophóroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

From Ancient Greek μισθοφόρος (misthophóros). By surface analysis, μισθός (misthós, “wages”) +‎ -φόρος (-fóros).

Pronunciation

IPA^(key): /misθoˈfoɾos/
Audio: (file)
Hyphenation: μι‧σθο‧φό‧ρος

Noun

μισθοφόρος • (misthofóros) m (plural μισθοφόροι)

(military) mercenary soldier

Declension

Declension of μισθοφόρος

	singular	plural
nominative	μισθοφόρος •	μισθοφόροι •
genitive	μισθοφόρου •	μισθοφόρων •
accusative	μισθοφόρο •	μισθοφόρους •
vocative	μισθοφόρε •	μισθοφόροι •

Derived terms

μισθοφορικός (misthoforikós, “mercenary”) (adjective)

μισθοφόρος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Noun

Declension

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Noun

Declension

Derived terms

Wikious

Boobota

Sagapedia