μνησθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mnɛːs.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mne̝sˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mnisˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mnisˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mnisˈθis/

Participle

μνησθείς • (mnēstheís) m (feminine μνησθεῖσᾰ, neuter μνησθέν); first/third declension

aorist passive participle of μιμνήσκω (mimnḗskō)

Declension

First and third declension of μνησθείς; μνησθεῖσᾰ; μνησθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μνησθείς mnēstheís	μνησθεῖσᾰ mnēstheîsa	μνησθέν mnēsthén	μνησθέντε mnēsthénte	μνησθείσᾱ mnēstheísā	μνησθέντε mnēsthénte	μνησθέντες mnēsthéntes	μνησθεῖσαι mnēstheîsai	μνησθέντᾰ mnēsthénta
Genitive	μνησθέντος mnēsthéntos	μνησθείσης mnēstheísēs	μνησθέντος mnēsthéntos	μνησθέντοιν mnēsthéntoin	μνησθείσαιν mnēstheísain	μνησθέντοιν mnēsthéntoin	μνησθέντων mnēsthéntōn	μνησθεισῶν mnēstheisôn	μνησθέντων mnēsthéntōn
Dative	μνησθέντῐ mnēsthénti	μνησθείσῃ mnēstheísēi	μνησθέντῐ mnēsthénti	μνησθέντοιν mnēsthéntoin	μνησθείσαιν mnēstheísain	μνησθέντοιν mnēsthéntoin	μνησθεῖσῐ / μνησθεῖσῐν mnēstheîsi(n)	μνησθείσαις mnēstheísais	μνησθεῖσῐ / μνησθεῖσῐν mnēstheîsi(n)
Accusative	μνησθέντᾰ mnēsthénta	μνησθεῖσᾰν mnēstheîsan	μνησθέν mnēsthén	μνησθέντε mnēsthénte	μνησθείσᾱ mnēstheísā	μνησθέντε mnēsthénte	μνησθέντᾰς mnēsthéntas	μνησθείσᾱς mnēstheísās	μνησθέντᾰ mnēsthénta
Vocative	μνησθείς mnēstheís	μνησθεῖσᾰ mnēstheîsa	μνησθέν mnēsthén	μνησθέντε mnēsthénte	μνησθείσᾱ mnēstheísā	μνησθέντε mnēsthénte	μνησθέντες mnēsthéntes	μνησθεῖσαι mnēstheîsai	μνησθέντᾰ mnēsthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μνησθέντως mnēsthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

μνησθείς

Contents

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia