μουτρωμένος • (moutroménos) m (feminine μουτρωμένη, neuter μουτρωμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μουτρωμένος (moutroménos) | μουτρωμένη (moutroméni) | μουτρωμένο (moutroméno) | μουτρωμένοι (moutroménoi) | μουτρωμένες (moutroménes) | μουτρωμένα (moutroména) | |
genitive | μουτρωμένου (moutroménou) | μουτρωμένης (moutroménis) | μουτρωμένου (moutroménou) | μουτρωμένων (moutroménon) | μουτρωμένων (moutroménon) | μουτρωμένων (moutroménon) | |
accusative | μουτρωμένο (moutroméno) | μουτρωμένη (moutroméni) | μουτρωμένο (moutroméno) | μουτρωμένους (moutroménous) | μουτρωμένες (moutroménes) | μουτρωμένα (moutroména) | |
vocative | μουτρωμένε (moutroméne) | μουτρωμένη (moutroméni) | μουτρωμένο (moutroméno) | μουτρωμένοι (moutroménoi) | μουτρωμένες (moutroménes) | μουτρωμένα (moutroména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μουτρωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μουτρωμένος, etc.)