From μύλη (múlē, “mill”) + κόρος (kóros, “besom”). Compare Latin molūcrum.
μῠλήκορον • (mulḗkoron) n (genitive μῠληκόρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μῠλήκορον tò mulḗkoron |
τὼ μῠληκόρω tṑ mulēkórō |
τᾰ̀ μῠλήκορᾰ tà mulḗkora | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μῠληκόρου toû mulēkórou |
τοῖν μῠληκόροιν toîn mulēkóroin |
τῶν μῠληκόρων tôn mulēkórōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μῠληκόρῳ tôi mulēkórōi |
τοῖν μῠληκόροιν toîn mulēkóroin |
τοῖς μῠληκόροις toîs mulēkórois | ||||||||||
| Accusative | τὸ μῠλήκορον tò mulḗkoron |
τὼ μῠληκόρω tṑ mulēkórō |
τᾰ̀ μῠλήκορᾰ tà mulḗkora | ||||||||||
| Vocative | μῠλήκορον mulḗkoron |
μῠληκόρω mulēkórō |
μῠλήκορᾰ mulḗkora | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||