From μύρμηξ (múrmēx, “ant”).
This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
μῠρμηδών • (murmēdṓn) f (genitive μῠρμηδόνος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ μῠρμηδών hē murmēdṓn |
τὼ μῠρμηδόνε tṑ murmēdóne |
αἱ μῠρμηδόνες hai murmēdónes | ||||||||||
| Genitive | τῆς μῠρμηδόνος tês murmēdónos |
τοῖν μῠρμηδόνοιν toîn murmēdónoin |
τῶν μῠρμηδόνων tôn murmēdónōn | ||||||||||
| Dative | τῇ μῠρμηδόνῐ têi murmēdóni |
τοῖν μῠρμηδόνοιν toîn murmēdónoin |
ταῖς μῠρμηδόσῐ / μῠρμηδόσῐν taîs murmēdósi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν μῠρμηδόνᾰ tḕn murmēdóna |
τὼ μῠρμηδόνε tṑ murmēdóne |
τᾱ̀ς μῠρμηδόνᾰς tā̀s murmēdónas | ||||||||||
| Vocative | μῠρμηδών murmēdṓn |
μῠρμηδόνε murmēdóne |
μῠρμηδόνες murmēdónes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||