νη- (nē-) + ποινή (poinḗ) + -ος (-os)
νήποινος • (nḗpoinos) m or f (neuter νήποινον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | νήποινος nḗpoinos |
νήποινον nḗpoinon |
νηποίνω nēpoínō |
νηποίνω nēpoínō |
νήποινοι nḗpoinoi |
νήποινᾰ nḗpoina | ||||||||
| Genitive | νηποίνου nēpoínou |
νηποίνου nēpoínou |
νηποίνοιν nēpoínoin |
νηποίνοιν nēpoínoin |
νηποίνων nēpoínōn |
νηποίνων nēpoínōn | ||||||||
| Dative | νηποίνῳ nēpoínōi |
νηποίνῳ nēpoínōi |
νηποίνοιν nēpoínoin |
νηποίνοιν nēpoínoin |
νηποίνοις nēpoínois |
νηποίνοις nēpoínois | ||||||||
| Accusative | νήποινον nḗpoinon |
νήποινον nḗpoinon |
νηποίνω nēpoínō |
νηποίνω nēpoínō |
νηποίνους nēpoínous |
νήποινᾰ nḗpoina | ||||||||
| Vocative | νήποινε nḗpoine |
νήποινον nḗpoinon |
νηποίνω nēpoínō |
νηποίνω nēpoínō |
νήποινοι nḗpoinoi |
νήποινᾰ nḗpoina | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| νήποινον nḗpoinon |
νηποινότερος nēpoinóteros |
νηποινότᾰτος nēpoinótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||