From νέμω (némō) + -εύς (-eús).
νομεύς • (nomeús) m (genitive νομέως or νομῆος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ νομεύς ho nomeús |
τὼ νομῆ tṑ nomê |
οἱ νομῆς / νομεῖς hoi nomês / nomeîs | ||||||||||
Genitive | τοῦ νομέως toû noméōs |
τοῖν νομέοιν toîn noméoin |
τῶν νομέων tôn noméōn | ||||||||||
Dative | τῷ νομεῖ tôi nomeî |
τοῖν νομέοιν toîn noméoin |
τοῖς νομεῦσῐ / νομεῦσῐν toîs nomeûsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν νομέᾱ tòn noméā |
τὼ νομῆ tṑ nomê |
τοὺς νομέᾱς toùs noméās | ||||||||||
Vocative | νομεῦ nomeû |
νομῆ nomê |
νομῆς / νομεῖς nomês / nomeîs | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | νομεύς nomeús |
νομῆε nomêe |
νομῆες nomêes | ||||||||||
Genitive | νομῆος / νομέος nomêos / noméos |
νομήοιῐν nomḗoiin |
νομήων nomḗōn | ||||||||||
Dative | νομῆῐ̈ / νομέῐ̈ nomêï / noméï |
νομήοιῐν nomḗoiin |
νομήεσσῐ / νομήεσσῐν / νομεῦσῐ / νομεῦσῐν nomḗessi(n) / nomeûsi(n) | ||||||||||
Accusative | νομῆᾰ / νομέᾰ nomêa / noméa |
νομῆε nomêe |
νομῆᾰς nomêas | ||||||||||
Vocative | νομεῦ nomeû |
νομῆε nomêe |
νομῆες nomêes | ||||||||||
Notes: |
|