νοσέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word νοσέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word νοσέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say νοσέω in singular and plural. Everything you need to know about the word νοσέω you have here. The definition of the word νοσέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofνοσέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From νόσος (nósos, “sickness”) +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

 

Verb

νοσέω • (noséō)

  1. to be sick, to ail
    Synonym: ἀσθενέω (asthenéō)
  2. to be mad, passionate
  3. to suffer

Inflection

   Present: νοσέω, νοσέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νοσέω νοσέεις νοσέει νοσέετον νοσέετον νοσέομεν νοσέετε νοσέουσῐ(ν)
subjunctive νοσέω νοσέῃς νοσέῃ νοσέητον νοσέητον νοσέωμεν νοσέητε νοσέωσῐ(ν)
optative νοσέοιμῐ νοσέοις νοσέοι νοσέοιτον νοσεοίτην νοσέοιμεν νοσέοιτε νοσέοιεν
imperative   νόσεε νοσεέτω νοσέετον νοσεέτων   νοσέετε νοσεόντων
middle/
passive 		indicative νοσέομαι νοσέῃ,
νοσέει 		νοσέεται νοσέεσθον νοσέεσθον νοσεόμεθᾰ νοσέεσθε νοσέονται
subjunctive νοσέωμαι νοσέῃ νοσέηται νοσέησθον νοσέησθον νοσεώμεθᾰ νοσέησθε νοσέωνται
optative νοσεοίμην νοσέοιο νοσέοιτο νοσέοισθον νοσεοίσθην νοσεοίμεθᾰ νοσέοισθε νοσέοιντο
imperative   νοσέου νοσεέσθω νοσέεσθον νοσεέσθων   νοσέεσθε νοσεέσθων
active middle/passive
infinitive νοσέειν νοσέεσθαι
participle m νοσέων νοσεόμενος
f νοσέουσᾰ νοσεομένη
n νοσέον νοσεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: νοσῶ, νοσοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νοσῶ νοσεῖς νοσεῖ νοσεῖτον νοσεῖτον νοσοῦμεν νοσεῖτε νοσοῦσῐ(ν)
subjunctive νοσῶ νοσῇς νοσῇ νοσῆτον νοσῆτον νοσῶμεν νοσῆτε νοσῶσῐ(ν)
optative νοσοίην,
νοσοῖμῐ 		νοσοίης,
νοσοῖς 		νοσοίη,
νοσοῖ 		νοσοῖτον,
νοσοίητον 		νοσοίτην,
νοσοιήτην 		νοσοῖμεν,
νοσοίημεν 		νοσοῖτε,
νοσοίητε 		νοσοῖεν,
νοσοίησᾰν
imperative   νόσει νοσείτω νοσεῖτον νοσείτων   νοσεῖτε νοσούντων
middle/
passive 		indicative νοσοῦμαι νοσεῖ,
νοσῇ 		νοσεῖται νοσεῖσθον νοσεῖσθον νοσούμεθᾰ νοσεῖσθε νοσοῦνται
subjunctive νοσῶμαι νοσῇ νοσῆται νοσῆσθον νοσῆσθον νοσώμεθᾰ νοσῆσθε νοσῶνται
optative νοσοίμην νοσοῖο νοσοῖτο νοσοῖσθον νοσοίσθην νοσοίμεθᾰ νοσοῖσθε νοσοῖντο
imperative   νοσοῦ νοσείσθω νοσεῖσθον νοσείσθων   νοσεῖσθε νοσείσθων
active middle/passive
infinitive νοσεῖν νοσεῖσθαι
participle m νοσῶν νοσούμενος
f νοσοῦσᾰ νοσουμένη
n νοσοῦν νοσούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνόσεον, ἐνοσεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνόσεον ἐνόσεες ἐνόσεε(ν) ἐνοσέετον ἐνοσεέτην ἐνοσέομεν ἐνοσέετε ἐνόσεον
middle/
passive 		indicative ἐνοσεόμην ἐνοσέου ἐνοσέετο ἐνοσέεσθον ἐνοσεέσθην ἐνοσεόμεθᾰ ἐνοσέεσθε ἐνοσέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνόσουν, ἐνοσούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνόσουν ἐνόσεις ἐνόσει ἐνοσεῖτον ἐνοσείτην ἐνοσοῦμεν ἐνοσεῖτε ἐνόσουν
middle/
passive 		indicative ἐνοσούμην ἐνοσοῦ ἐνοσεῖτο ἐνοσεῖσθον ἐνοσείσθην ἐνοσούμεθᾰ ἐνοσεῖσθε ἐνοσοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νοσήσω, νοσήσομαι, νοσηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νοσήσω νοσήσεις νοσήσει νοσήσετον νοσήσετον νοσήσομεν νοσήσετε νοσήσουσῐ(ν)
optative νοσήσοιμῐ νοσήσοις νοσήσοι νοσήσοιτον νοσησοίτην νοσήσοιμεν νοσήσοιτε νοσήσοιεν
middle indicative νοσήσομαι νοσήσῃ,
νοσήσει 		νοσήσεται νοσήσεσθον νοσήσεσθον νοσησόμεθᾰ νοσήσεσθε νοσήσονται
optative νοσησοίμην νοσήσοιο νοσήσοιτο νοσήσοισθον νοσησοίσθην νοσησοίμεθᾰ νοσήσοισθε νοσήσοιντο
passive indicative νοσηθήσομαι νοσηθήσῃ νοσηθήσεται νοσηθήσεσθον νοσηθήσεσθον νοσηθησόμεθᾰ νοσηθήσεσθε νοσηθήσονται
optative νοσηθησοίμην νοσηθήσοιο νοσηθήσοιτο νοσηθήσοισθον νοσηθησοίσθην νοσηθησοίμεθᾰ νοσηθήσοισθε νοσηθήσοιντο
active middle passive
infinitive νοσήσειν νοσήσεσθαι νοσηθήσεσθαι
participle m νοσήσων νοσησόμενος νοσηθησόμενος
f νοσήσουσᾰ νοσησομένη νοσηθησομένη
n νοσῆσον νοσησόμενον νοσηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνόσησᾰ, ἐνοσησᾰ́μην, ἐνοσήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνόσησᾰ ἐνόσησᾰς ἐνόσησε(ν) ἐνοσήσᾰτον ἐνοσησᾰ́την ἐνοσήσᾰμεν ἐνοσήσᾰτε ἐνόσησᾰν
subjunctive νοσήσω νοσήσῃς νοσήσῃ νοσήσητον νοσήσητον νοσήσωμεν νοσήσητε νοσήσωσῐ(ν)
optative νοσήσαιμῐ νοσήσειᾰς,
νοσήσαις 		νοσήσειε(ν),
νοσήσαι 		νοσήσαιτον νοσησαίτην νοσήσαιμεν νοσήσαιτε νοσήσειᾰν,
νοσήσαιεν
imperative   νόσησον νοσησᾰ́τω νοσήσᾰτον νοσησᾰ́των   νοσήσᾰτε νοσησᾰ́ντων
middle indicative ἐνοσησᾰ́μην ἐνοσήσω ἐνοσήσᾰτο ἐνοσήσᾰσθον ἐνοσησᾰ́σθην ἐνοσησᾰ́μεθᾰ ἐνοσήσᾰσθε ἐνοσήσᾰντο
subjunctive νοσήσωμαι νοσήσῃ νοσήσηται νοσήσησθον νοσήσησθον νοσησώμεθᾰ νοσήσησθε νοσήσωνται
optative νοσησαίμην νοσήσαιο νοσήσαιτο νοσήσαισθον νοσησαίσθην νοσησαίμεθᾰ νοσήσαισθε νοσήσαιντο
imperative   νόσησαι νοσησᾰ́σθω νοσήσᾰσθον νοσησᾰ́σθων   νοσήσᾰσθε νοσησᾰ́σθων
passive indicative ἐνοσήθην ἐνοσήθης ἐνοσήθη ἐνοσήθητον ἐνοσηθήτην ἐνοσήθημεν ἐνοσήθητε ἐνοσήθησᾰν
subjunctive νοσηθῶ νοσηθῇς νοσηθῇ νοσηθῆτον νοσηθῆτον νοσηθῶμεν νοσηθῆτε νοσηθῶσῐ(ν)
optative νοσηθείην νοσηθείης νοσηθείη νοσηθεῖτον,
νοσηθείητον 		νοσηθείτην,
νοσηθειήτην 		νοσηθεῖμεν,
νοσηθείημεν 		νοσηθεῖτε,
νοσηθείητε 		νοσηθεῖεν,
νοσηθείησᾰν
imperative   νοσήθητῐ νοσηθήτω νοσήθητον νοσηθήτων   νοσήθητε νοσηθέντων
active middle passive
infinitive νοσῆσαι νοσήσᾰσθαι νοσηθῆναι
participle m νοσήσᾱς νοσησᾰ́μενος νοσηθείς
f νοσήσᾱσᾰ νοσησᾰμένη νοσηθεῖσᾰ
n νοσῆσᾰν νοσησᾰ́μενον νοσηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: νενόσηκᾰ, νενόσημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νενόσηκᾰ νενόσηκᾰς νενόσηκε(ν) νενοσήκᾰτον νενοσήκᾰτον νενοσήκᾰμεν νενοσήκᾰτε νενοσήκᾱσῐ(ν)
subjunctive νενοσήκω νενοσήκῃς νενοσήκῃ νενοσήκητον νενοσήκητον νενοσήκωμεν νενοσήκητε νενοσήκωσῐ(ν)
optative νενοσήκοιμῐ,
νενοσηκοίην 		νενοσήκοις,
νενοσηκοίης 		νενοσήκοι,
νενοσηκοίη 		νενοσήκοιτον νενοσηκοίτην νενοσήκοιμεν νενοσήκοιτε νενοσήκοιεν
imperative   νενόσηκε νενοσηκέτω νενοσήκετον νενοσηκέτων   νενοσήκετε νενοσηκόντων
middle/
passive 		indicative νενόσημαι νενόσησαι νενόσηται νενόσησθον νενόσησθον νενοσήμεθᾰ νενόσησθε νενόσηνται
subjunctive νενοσημένος ὦ νενοσημένος ᾖς νενοσημένος ᾖ νενοσημένω ἦτον νενοσημένω ἦτον νενοσημένοι ὦμεν νενοσημένοι ἦτε νενοσημένοι ὦσῐ(ν)
optative νενοσημένος εἴην νενοσημένος εἴης νενοσημένος εἴη νενοσημένω εἴητον/εἶτον νενοσημένω εἰήτην/εἴτην νενοσημένοι εἴημεν/εἶμεν νενοσημένοι εἴητε/εἶτε νενοσημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   νενόσησο νενοσήσθω νενόσησθον νενοσήσθων   νενόσησθε νενοσήσθων
active middle/passive
infinitive νενοσηκέναι νενοσῆσθαι
participle m νενοσηκώς νενοσημένος
f νενοσηκυῖᾰ νενοσημένη
n νενοσηκός νενοσημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐνενοσήκειν, ἐνενοσήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνενοσήκειν,
ἐνενοσήκη 		ἐνενοσήκεις,
ἐνενοσήκης 		ἐνενοσήκει(ν) ἐνενοσήκετον ἐνενοσηκέτην ἐνενοσήκεμεν ἐνενοσήκετε ἐνενοσήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐνενοσήμην ἐνενόσησο ἐνενόσητο ἐνενόσησθον ἐνενοσήσθην ἐνενοσήμεθᾰ ἐνενόσησθε ἐνενόσηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Greek: νοσώ (nosó) (learned)

References

Wikious
Boobota
Sagapedia