Inherited from Ancient Greek ἐκγελάω (ekgeláō, “to laugh out loud (at somebody's expense)”) (contracted form ἐκγελῶ (ekgelô)).[1] By surface analysis, ξε- (xe-) + γελάω (geláo).
ξεγελάω • (xegeláo) / ξεγελώ (past ξεγέλασα, passive ξεγελιέμαι, p‑past ξεγελάστηκα, ppp ξεγελασμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ξεγελάω, ξεγελώ | ξεγελάσω | ξεγελιέμαι | ξεγελαστώ |
| 2 sg | ξεγελάς | ξεγελάσεις | ξεγελιέσαι | ξεγελαστείς |
| 3 sg | ξεγελάει, ξεγελά | ξεγελάσει | ξεγελιέται | ξεγελαστεί |
| 1 pl | ξεγελάμε, ξεγελούμε | ξεγελάσουμε, [‑ομε] | ξεγελιόμαστε | ξεγελαστούμε |
| 2 pl | ξεγελάτε | ξεγελάσετε | ξεγελιέστε, (‑ιόσαστε) | ξεγελαστείτε |
| 3 pl | ξεγελάνε, ξεγελάν, ξεγελούν(ε) | ξεγελάσουν(ε) | ξεγελιούνται, (‑ιόνται) | ξεγελαστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ξεγελούσα, ξεγέλαγα | ξεγέλασα | ξεγελιόμουν(α) | ξεγελάστηκα |
| 2 sg | ξεγελούσες, ξεγέλαγες | ξεγέλασες | ξεγελιόσουν(α) | ξεγελάστηκες |
| 3 sg | ξεγελούσε, ξεγέλαγε | ξεγέλασε | ξεγελιόταν(ε) | ξεγελάστηκε |
| 1 pl | ξεγελούσαμε, ξεγελάγαμε | ξεγελάσαμε | ξεγελιόμασταν, (‑ιόμαστε) | ξεγελαστήκαμε |
| 2 pl | ξεγελούσατε, ξεγελάγατε | ξεγελάσατε | ξεγελιόσασταν, (‑ιόσαστε) | ξεγελαστήκατε |
| 3 pl | ξεγελούσαν(ε), ξεγέλαγαν, (ξεγελάγανε) | ξεγέλασαν, ξεγελάσαν(ε) | ξεγελιόνταν(ε), ξεγελιόντουσαν, ξεγελιούνταν | ξεγελάστηκαν, ξεγελαστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ξεγελάω, θα ξεγελώ ➤ | θα ξεγελάσω ➤ | θα ξεγελιέμαι ➤ | θα ξεγελαστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ξεγελάς, … | θα ξεγελάσεις, … | θα ξεγελιέσαι, … | θα ξεγελαστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ξεγελάσει έχω, έχεις, … ξεγελασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ξεγελαστεί είμαι, είσαι, … ξεγελασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ξεγελάσει είχα, είχες, … ξεγελασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ξεγελαστεί ήμουν, ήσουν, … ξεγελασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ξεγελάσει θα έχω, θα έχεις, … ξεγελασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ξεγελαστεί θα είμαι, θα είσαι, … ξεγελασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ξεγέλα, ξεγέλαγε | ξεγέλασε, ξεγέλα | — | ξεγελάσου |
| 2 pl | ξεγελάτε | ξεγελάστε | ξεγελιέστε | ξεγελαστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ξεγελώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ξεγελάσει ➤ | ξεγελασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ξεγελάσει | ξεγελαστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||