Inherited from Byzantine Greek ξεμπερδεύω (xemperdeúō), ξεμπερδένω (xemperdénō). Prefix ξε- (xe-, “un-”) + μπερδεύω (berdévo, “entangle”).
ξεμπερδεύω • (xemperdévo) (past ξεμπέρδεψα, passive ξεμπερδεύομαι, p‑past ξεμπερδεύτηκα, ppp ξεμπερδεμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ξεμπερδεύω | ξεμπερδέψω | ξεμπερδεύομαι | ξεμπερδευτώ |
| 2 sg | ξεμπερδεύεις | ξεμπερδέψεις | ξεμπερδεύεσαι | ξεμπερδευτείς |
| 3 sg | ξεμπερδεύει | ξεμπερδέψει | ξεμπερδεύεται | ξεμπερδευτεί |
| 1 pl | ξεμπερδεύουμε, [‑ομε] | ξεμπερδέψουμε, [‑ομε] | ξεμπερδευόμαστε | ξεμπερδευτούμε |
| 2 pl | ξεμπερδεύετε | ξεμπερδέψετε | ξεμπερδεύεστε, ξεμπερδευόσαστε | ξεμπερδευτείτε |
| 3 pl | ξεμπερδεύουν(ε) | ξεμπερδέψουν(ε) | ξεμπερδεύονται | ξεμπερδευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ξεμπέρδευα | ξεμπέρδεψα | ξεμπερδευόμουν(α) | ξεμπερδεύτηκα |
| 2 sg | ξεμπέρδευες | ξεμπέρδεψες | ξεμπερδευόσουν(α) | ξεμπερδεύτηκες |
| 3 sg | ξεμπέρδευε | ξεμπέρδεψε | ξεμπερδευόταν(ε) | ξεμπερδεύτηκε |
| 1 pl | ξεμπερδεύαμε | ξεμπερδέψαμε | ξεμπερδευόμασταν, (‑όμαστε) | ξεμπερδευτήκαμε |
| 2 pl | ξεμπερδεύατε | ξεμπερδέψατε | ξεμπερδευόσασταν, (‑όσαστε) | ξεμπερδευτήκατε |
| 3 pl | ξεμπέρδευαν, ξεμπερδεύαν(ε) | ξεμπέρδεψαν, ξεμπερδέψαν(ε) | ξεμπερδεύονταν, (ξεμπερδευόντουσαν) | ξεμπερδεύτηκαν, ξεμπερδευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ξεμπερδεύω ➤ | θα ξεμπερδέψω ➤ | θα ξεμπερδεύομαι ➤ | θα ξεμπερδευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ξεμπερδεύεις, … | θα ξεμπερδέψεις, … | θα ξεμπερδεύεσαι, … | θα ξεμπερδευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ξεμπερδέψει έχω, έχεις, … ξεμπερδεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ξεμπερδευτεί είμαι, είσαι, … ξεμπερδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ξεμπερδέψει είχα, είχες, … ξεμπερδεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ξεμπερδευτεί ήμουν, ήσουν, … ξεμπερδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ξεμπερδέψει θα έχω, θα έχεις, … ξεμπερδεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ξεμπερδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … ξεμπερδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ξεμπέρδευε | ξεμπέρδεψε, ξεμπέρδευ' 1 | — | ξεμπερδέψου |
| 2 pl | ξεμπερδεύετε | ξεμπερδέψτε, ξεμπερδεύτε2 | ξεμπερδεύεστε | ξεμπερδευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ξεμπερδεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ξεμπερδέψει ➤ | ξεμπερδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ξεμπερδέψει | ξεμπερδευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ξεμπέρδευ' το ("disentagle it; finish it up!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||