ξεστός

Ancient Greek

From ξέω (xéō) (from earlier *kses-) + -τός (-tós).

ξεστός • (xestós) m (feminine ξεστή, neuter ξεστόν); first/second declension

First and second declension of ξεστός; ξεστή; ξεστόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξεστός xestós	ξεστή xestḗ	ξεστόν xestón	ξεστώ xestṓ	ξεστᾱ́ xestā́	ξεστώ xestṓ	ξεστοί xestoí	ξεσταί xestaí	ξεστᾰ́ xestắ
Genitive	ξεστοῦ xestoû	ξεστῆς xestês	ξεστοῦ xestoû	ξεστοῖν xestoîn	ξεσταῖν xestaîn	ξεστοῖν xestoîn	ξεστῶν xestôn	ξεστῶν xestôn	ξεστῶν xestôn
Dative	ξεστῷ xestôi	ξεστῇ xestêi	ξεστῷ xestôi	ξεστοῖν xestoîn	ξεσταῖν xestaîn	ξεστοῖν xestoîn	ξεστοῖς xestoîs	ξεσταῖς xestaîs	ξεστοῖς xestoîs
Accusative	ξεστόν xestón	ξεστήν xestḗn	ξεστόν xestón	ξεστώ xestṓ	ξεστᾱ́ xestā́	ξεστώ xestṓ	ξεστούς xestoús	ξεστᾱ́ς xestā́s	ξεστᾰ́ xestắ
Vocative	ξεστέ xesté	ξεστή xestḗ	ξεστόν xestón	ξεστώ xestṓ	ξεστᾱ́ xestā́	ξεστώ xestṓ	ξεστοί xestoí	ξεσταί xestaí	ξεστᾰ́ xestắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξεστῶς xestôs			ξεστότερος xestóteros			ξεστότᾰτος xestótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.