οικοδομέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word οικοδομέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word οικοδομέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say οικοδομέω in singular and plural. Everything you need to know about the word οικοδομέω you have here. The definition of the word οικοδομέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofοικοδομέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From οἰκοδόμος (oikodómos, “architect, builder”) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

 

Verb

οικοδομέω • (oikodoméō)

  1. build, build a house, have it built
  2. (figuratively) build or found upon
  3. (figuratively) build up, edify

Inflection

   Present: οἰκοδομέω, οἰκοδομέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οἰκοδομέω οἰκοδομέεις οἰκοδομέει οἰκοδομέετον οἰκοδομέετον οἰκοδομέομεν οἰκοδομέετε οἰκοδομέουσῐ(ν)
subjunctive οἰκοδομέω οἰκοδομέῃς οἰκοδομέῃ οἰκοδομέητον οἰκοδομέητον οἰκοδομέωμεν οἰκοδομέητε οἰκοδομέωσῐ(ν)
optative οἰκοδομέοιμῐ οἰκοδομέοις οἰκοδομέοι οἰκοδομέοιτον οἰκοδομεοίτην οἰκοδομέοιμεν οἰκοδομέοιτε οἰκοδομέοιεν
imperative   οἰκοδόμεε οἰκοδομεέτω οἰκοδομέετον οἰκοδομεέτων   οἰκοδομέετε οἰκοδομεόντων
middle/
passive 		indicative οἰκοδομέομαι οἰκοδομέῃ,
οἰκοδομέει 		οἰκοδομέεται οἰκοδομέεσθον οἰκοδομέεσθον οἰκοδομεόμεθᾰ οἰκοδομέεσθε οἰκοδομέονται
subjunctive οἰκοδομέωμαι οἰκοδομέῃ οἰκοδομέηται οἰκοδομέησθον οἰκοδομέησθον οἰκοδομεώμεθᾰ οἰκοδομέησθε οἰκοδομέωνται
optative οἰκοδομεοίμην οἰκοδομέοιο οἰκοδομέοιτο οἰκοδομέοισθον οἰκοδομεοίσθην οἰκοδομεοίμεθᾰ οἰκοδομέοισθε οἰκοδομέοιντο
imperative   οἰκοδομέου οἰκοδομεέσθω οἰκοδομέεσθον οἰκοδομεέσθων   οἰκοδομέεσθε οἰκοδομεέσθων
active middle/passive
infinitive οἰκοδομέειν οἰκοδομέεσθαι
participle m οἰκοδομέων οἰκοδομεόμενος
f οἰκοδομέουσᾰ οἰκοδομεομένη
n οἰκοδομέον οἰκοδομεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: οἰκοδομῶ, οἰκοδομοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οἰκοδομῶ οἰκοδομεῖς οἰκοδομεῖ οἰκοδομεῖτον οἰκοδομεῖτον οἰκοδομοῦμεν οἰκοδομεῖτε οἰκοδομοῦσῐ(ν)
subjunctive οἰκοδομῶ οἰκοδομῇς οἰκοδομῇ οἰκοδομῆτον οἰκοδομῆτον οἰκοδομῶμεν οἰκοδομῆτε οἰκοδομῶσῐ(ν)
optative οἰκοδομοίην,
οἰκοδομοῖμῐ 		οἰκοδομοίης,
οἰκοδομοῖς 		οἰκοδομοίη,
οἰκοδομοῖ 		οἰκοδομοῖτον,
οἰκοδομοίητον 		οἰκοδομοίτην,
οἰκοδομοιήτην 		οἰκοδομοῖμεν,
οἰκοδομοίημεν 		οἰκοδομοῖτε,
οἰκοδομοίητε 		οἰκοδομοῖεν,
οἰκοδομοίησᾰν
imperative   οἰκοδόμει οἰκοδομείτω οἰκοδομεῖτον οἰκοδομείτων   οἰκοδομεῖτε οἰκοδομούντων
middle/
passive 		indicative οἰκοδομοῦμαι οἰκοδομεῖ,
οἰκοδομῇ 		οἰκοδομεῖται οἰκοδομεῖσθον οἰκοδομεῖσθον οἰκοδομούμεθᾰ οἰκοδομεῖσθε οἰκοδομοῦνται
subjunctive οἰκοδομῶμαι οἰκοδομῇ οἰκοδομῆται οἰκοδομῆσθον οἰκοδομῆσθον οἰκοδομώμεθᾰ οἰκοδομῆσθε οἰκοδομῶνται
optative οἰκοδομοίμην οἰκοδομοῖο οἰκοδομοῖτο οἰκοδομοῖσθον οἰκοδομοίσθην οἰκοδομοίμεθᾰ οἰκοδομοῖσθε οἰκοδομοῖντο
imperative   οἰκοδομοῦ οἰκοδομείσθω οἰκοδομεῖσθον οἰκοδομείσθων   οἰκοδομεῖσθε οἰκοδομείσθων
active middle/passive
infinitive οἰκοδομεῖν οἰκοδομεῖσθαι
participle m οἰκοδομῶν οἰκοδομούμενος
f οἰκοδομοῦσᾰ οἰκοδομουμένη
n οἰκοδομοῦν οἰκοδομούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾠκοδόμεον, ᾠκοδομεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοδόμεον ᾠκοδόμεες ᾠκοδόμεε(ν) ᾠκοδομέετον ᾠκοδομεέτην ᾠκοδομέομεν ᾠκοδομέετε ᾠκοδόμεον
middle/
passive 		indicative ᾠκοδομεόμην ᾠκοδομέου ᾠκοδομέετο ᾠκοδομέεσθον ᾠκοδομεέσθην ᾠκοδομεόμεθᾰ ᾠκοδομέεσθε ᾠκοδομέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾠκοδόμουν, ᾠκοδομούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοδόμουν ᾠκοδόμεις ᾠκοδόμει ᾠκοδομεῖτον ᾠκοδομείτην ᾠκοδομοῦμεν ᾠκοδομεῖτε ᾠκοδόμουν
middle/
passive 		indicative ᾠκοδομούμην ᾠκοδομοῦ ᾠκοδομεῖτο ᾠκοδομεῖσθον ᾠκοδομείσθην ᾠκοδομούμεθᾰ ᾠκοδομεῖσθε ᾠκοδομοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: οἰκοδομήσω, οἰκοδομήσομαι, οἰκοδομηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οἰκοδομήσω οἰκοδομήσεις οἰκοδομήσει οἰκοδομήσετον οἰκοδομήσετον οἰκοδομήσομεν οἰκοδομήσετε οἰκοδομήσουσῐ(ν)
optative οἰκοδομήσοιμῐ οἰκοδομήσοις οἰκοδομήσοι οἰκοδομήσοιτον οἰκοδομησοίτην οἰκοδομήσοιμεν οἰκοδομήσοιτε οἰκοδομήσοιεν
middle indicative οἰκοδομήσομαι οἰκοδομήσῃ,
οἰκοδομήσει 		οἰκοδομήσεται οἰκοδομήσεσθον οἰκοδομήσεσθον οἰκοδομησόμεθᾰ οἰκοδομήσεσθε οἰκοδομήσονται
optative οἰκοδομησοίμην οἰκοδομήσοιο οἰκοδομήσοιτο οἰκοδομήσοισθον οἰκοδομησοίσθην οἰκοδομησοίμεθᾰ οἰκοδομήσοισθε οἰκοδομήσοιντο
passive indicative οἰκοδομηθήσομαι οἰκοδομηθήσῃ οἰκοδομηθήσεται οἰκοδομηθήσεσθον οἰκοδομηθήσεσθον οἰκοδομηθησόμεθᾰ οἰκοδομηθήσεσθε οἰκοδομηθήσονται
optative οἰκοδομηθησοίμην οἰκοδομηθήσοιο οἰκοδομηθήσοιτο οἰκοδομηθήσοισθον οἰκοδομηθησοίσθην οἰκοδομηθησοίμεθᾰ οἰκοδομηθήσοισθε οἰκοδομηθήσοιντο
active middle passive
infinitive οἰκοδομήσειν οἰκοδομήσεσθαι οἰκοδομηθήσεσθαι
participle m οἰκοδομήσων οἰκοδομησόμενος οἰκοδομηθησόμενος
f οἰκοδομήσουσᾰ οἰκοδομησομένη οἰκοδομηθησομένη
n οἰκοδομῆσον οἰκοδομησόμενον οἰκοδομηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾠκοδόμησᾰ, ᾠκοδομησᾰ́μην, ᾠκοδομήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοδόμησᾰ ᾠκοδόμησᾰς ᾠκοδόμησε(ν) ᾠκοδομήσᾰτον ᾠκοδομησᾰ́την ᾠκοδομήσᾰμεν ᾠκοδομήσᾰτε ᾠκοδόμησᾰν
subjunctive οἰκοδομήσω οἰκοδομήσῃς οἰκοδομήσῃ οἰκοδομήσητον οἰκοδομήσητον οἰκοδομήσωμεν οἰκοδομήσητε οἰκοδομήσωσῐ(ν)
optative οἰκοδομήσαιμῐ οἰκοδομήσειᾰς,
οἰκοδομήσαις 		οἰκοδομήσειε(ν),
οἰκοδομήσαι 		οἰκοδομήσαιτον οἰκοδομησαίτην οἰκοδομήσαιμεν οἰκοδομήσαιτε οἰκοδομήσειᾰν,
οἰκοδομήσαιεν
imperative   οἰκοδόμησον οἰκοδομησᾰ́τω οἰκοδομήσᾰτον οἰκοδομησᾰ́των   οἰκοδομήσᾰτε οἰκοδομησᾰ́ντων
middle indicative ᾠκοδομησᾰ́μην ᾠκοδομήσω ᾠκοδομήσᾰτο ᾠκοδομήσᾰσθον ᾠκοδομησᾰ́σθην ᾠκοδομησᾰ́μεθᾰ ᾠκοδομήσᾰσθε ᾠκοδομήσᾰντο
subjunctive οἰκοδομήσωμαι οἰκοδομήσῃ οἰκοδομήσηται οἰκοδομήσησθον οἰκοδομήσησθον οἰκοδομησώμεθᾰ οἰκοδομήσησθε οἰκοδομήσωνται
optative οἰκοδομησαίμην οἰκοδομήσαιο οἰκοδομήσαιτο οἰκοδομήσαισθον οἰκοδομησαίσθην οἰκοδομησαίμεθᾰ οἰκοδομήσαισθε οἰκοδομήσαιντο
imperative   οἰκοδόμησαι οἰκοδομησᾰ́σθω οἰκοδομήσᾰσθον οἰκοδομησᾰ́σθων   οἰκοδομήσᾰσθε οἰκοδομησᾰ́σθων
passive indicative ᾠκοδομήθην ᾠκοδομήθης ᾠκοδομήθη ᾠκοδομήθητον ᾠκοδομηθήτην ᾠκοδομήθημεν ᾠκοδομήθητε ᾠκοδομήθησᾰν
subjunctive οἰκοδομηθῶ οἰκοδομηθῇς οἰκοδομηθῇ οἰκοδομηθῆτον οἰκοδομηθῆτον οἰκοδομηθῶμεν οἰκοδομηθῆτε οἰκοδομηθῶσῐ(ν)
optative οἰκοδομηθείην οἰκοδομηθείης οἰκοδομηθείη οἰκοδομηθεῖτον,
οἰκοδομηθείητον 		οἰκοδομηθείτην,
οἰκοδομηθειήτην 		οἰκοδομηθεῖμεν,
οἰκοδομηθείημεν 		οἰκοδομηθεῖτε,
οἰκοδομηθείητε 		οἰκοδομηθεῖεν,
οἰκοδομηθείησᾰν
imperative   οἰκοδομήθητῐ οἰκοδομηθήτω οἰκοδομήθητον οἰκοδομηθήτων   οἰκοδομήθητε οἰκοδομηθέντων
active middle passive
infinitive οἰκοδομῆσαι οἰκοδομήσᾰσθαι οἰκοδομηθῆναι
participle m οἰκοδομήσᾱς οἰκοδομησᾰ́μενος οἰκοδομηθείς
f οἰκοδομήσᾱσᾰ οἰκοδομησᾰμένη οἰκοδομηθεῖσᾰ
n οἰκοδομῆσᾰν οἰκοδομησᾰ́μενον οἰκοδομηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾠκοδόμηκᾰ, ᾠκοδόμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοδόμηκᾰ ᾠκοδόμηκᾰς ᾠκοδόμηκε(ν) ᾠκοδομήκᾰτον ᾠκοδομήκᾰτον ᾠκοδομήκᾰμεν ᾠκοδομήκᾰτε ᾠκοδομήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾠκοδομήκω ᾠκοδομήκῃς ᾠκοδομήκῃ ᾠκοδομήκητον ᾠκοδομήκητον ᾠκοδομήκωμεν ᾠκοδομήκητε ᾠκοδομήκωσῐ(ν)
optative ᾠκοδομήκοιμῐ,
ᾠκοδομηκοίην 		ᾠκοδομήκοις,
ᾠκοδομηκοίης 		ᾠκοδομήκοι,
ᾠκοδομηκοίη 		ᾠκοδομήκοιτον ᾠκοδομηκοίτην ᾠκοδομήκοιμεν ᾠκοδομήκοιτε ᾠκοδομήκοιεν
imperative   ᾠκοδόμηκε ᾠκοδομηκέτω ᾠκοδομήκετον ᾠκοδομηκέτων   ᾠκοδομήκετε ᾠκοδομηκόντων
middle/
passive 		indicative ᾠκοδόμημαι ᾠκοδόμησαι ᾠκοδόμηται ᾠκοδόμησθον ᾠκοδόμησθον ᾠκοδομήμεθᾰ ᾠκοδόμησθε ᾠκοδόμηνται
subjunctive ᾠκοδομημένος ὦ ᾠκοδομημένος ᾖς ᾠκοδομημένος ᾖ ᾠκοδομημένω ἦτον ᾠκοδομημένω ἦτον ᾠκοδομημένοι ὦμεν ᾠκοδομημένοι ἦτε ᾠκοδομημένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾠκοδομημένος εἴην ᾠκοδομημένος εἴης ᾠκοδομημένος εἴη ᾠκοδομημένω εἴητον/εἶτον ᾠκοδομημένω εἰήτην/εἴτην ᾠκοδομημένοι εἴημεν/εἶμεν ᾠκοδομημένοι εἴητε/εἶτε ᾠκοδομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾠκοδόμησο ᾠκοδομήσθω ᾠκοδόμησθον ᾠκοδομήσθων   ᾠκοδόμησθε ᾠκοδομήσθων
active middle/passive
infinitive ᾠκοδομηκέναι ᾠκοδομῆσθαι
participle m ᾠκοδομηκώς ᾠκοδομημένος
f ᾠκοδομηκυῖᾰ ᾠκοδομημένη
n ᾠκοδομηκός ᾠκοδομημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾠκοδομήκειν, ᾠκοδομήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοδομήκειν,
ᾠκοδομήκη 		ᾠκοδομήκεις,
ᾠκοδομήκης 		ᾠκοδομήκει(ν) ᾠκοδομήκετον ᾠκοδομηκέτην ᾠκοδομήκεμεν ᾠκοδομήκετε ᾠκοδομήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾠκοδομήμην ᾠκοδόμησο ᾠκοδόμητο ᾠκοδόμησθον ᾠκοδομήσθην ᾠκοδομήμεθᾰ ᾠκοδόμησθε ᾠκοδόμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia