From οἶκος (oîkos, “home, dwelling”) + δέμω (démō, “build”)
οἰκοδόμος • (oikodómos) m (genitive οἰκοδόμου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ οἰκοδόμος ho oikodómos |
τὼ οἰκοδόμω tṑ oikodómō |
οἱ οἰκοδόμοι hoi oikodómoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ οἰκοδόμου toû oikodómou |
τοῖν οἰκοδόμοιν toîn oikodómoin |
τῶν οἰκοδόμων tôn oikodómōn | ||||||||||
| Dative | τῷ οἰκοδόμῳ tôi oikodómōi |
τοῖν οἰκοδόμοιν toîn oikodómoin |
τοῖς οἰκοδόμοις toîs oikodómois | ||||||||||
| Accusative | τὸν οἰκοδόμον tòn oikodómon |
τὼ οἰκοδόμω tṑ oikodómō |
τοὺς οἰκοδόμους toùs oikodómous | ||||||||||
| Vocative | οἰκοδόμε oikodóme |
οἰκοδόμω oikodómō |
οἰκοδόμοι oikodómoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||