οἰκείων • (oikeíōn) m (feminine οἰκείουσᾰ, neuter οἰκεῖον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | οἰκείων oikeíōn |
οἰκείουσᾰ oikeíousa |
οἰκεῖον oikeîon |
οἰκείοντε oikeíonte |
οἰκειούσᾱ oikeioúsā |
οἰκείοντε oikeíonte |
οἰκείοντες oikeíontes |
οἰκείουσαι oikeíousai |
οἰκείοντᾰ oikeíonta | |||||
Genitive | οἰκείοντος oikeíontos |
οἰκειούσης oikeioúsēs |
οἰκείοντος oikeíontos |
οἰκειόντοιν oikeióntoin |
οἰκειούσαιν oikeioúsain |
οἰκειόντοιν oikeióntoin |
οἰκειόντων oikeióntōn |
οἰκειουσῶν oikeiousôn |
οἰκειόντων oikeióntōn | |||||
Dative | οἰκείοντῐ oikeíonti |
οἰκειούσῃ oikeioúsēi |
οἰκείοντῐ oikeíonti |
οἰκειόντοιν oikeióntoin |
οἰκειούσαιν oikeioúsain |
οἰκειόντοιν oikeióntoin |
οἰκείουσῐ / οἰκείουσῐν oikeíousi(n) |
οἰκειούσαις oikeioúsais |
οἰκείουσῐ / οἰκείουσῐν oikeíousi(n) | |||||
Accusative | οἰκείοντᾰ oikeíonta |
οἰκείουσᾰν oikeíousan |
οἰκεῖον oikeîon |
οἰκείοντε oikeíonte |
οἰκειούσᾱ oikeioúsā |
οἰκείοντε oikeíonte |
οἰκείοντᾰς oikeíontas |
οἰκειούσᾱς oikeioúsās |
οἰκείοντᾰ oikeíonta | |||||
Vocative | οἰκείων oikeíōn |
οἰκείουσᾰ oikeíousa |
οἰκεῖον oikeîon |
οἰκείοντε oikeíonte |
οἰκειούσᾱ oikeioúsā |
οἰκείοντε oikeíonte |
οἰκείοντες oikeíontes |
οἰκείουσαι oikeíousai |
οἰκείοντᾰ oikeíonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
οἰκειόντως oikeióntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|