From οἰκουμένη (oikouménē, “the inhabited world”) + -ικός (-ikós), from οἰκέω (oikéō, “I inhabit, dwell”), from οἶκος (oîkos, “house”).
οἰκουμενῐκός • (oikoumenĭkós) m (feminine οἰκουμενῐκή, neuter οἰκουμενῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | οἰκουμενῐκός oikoumenĭkós |
οἰκουμενῐκή oikoumenĭkḗ |
οἰκουμενῐκόν oikoumenĭkón |
οἰκουμενῐκώ oikoumenĭkṓ |
οἰκουμενῐκᾱ́ oikoumenĭkā́ |
οἰκουμενῐκώ oikoumenĭkṓ |
οἰκουμενῐκοί oikoumenĭkoí |
οἰκουμενῐκαί oikoumenĭkaí |
οἰκουμενῐκᾰ́ oikoumenĭkắ | |||||
Genitive | οἰκουμενῐκοῦ oikoumenĭkoû |
οἰκουμενῐκῆς oikoumenĭkês |
οἰκουμενῐκοῦ oikoumenĭkoû |
οἰκουμενῐκοῖν oikoumenĭkoîn |
οἰκουμενῐκαῖν oikoumenĭkaîn |
οἰκουμενῐκοῖν oikoumenĭkoîn |
οἰκουμενῐκῶν oikoumenĭkôn |
οἰκουμενῐκῶν oikoumenĭkôn |
οἰκουμενῐκῶν oikoumenĭkôn | |||||
Dative | οἰκουμενῐκῷ oikoumenĭkôi |
οἰκουμενῐκῇ oikoumenĭkêi |
οἰκουμενῐκῷ oikoumenĭkôi |
οἰκουμενῐκοῖν oikoumenĭkoîn |
οἰκουμενῐκαῖν oikoumenĭkaîn |
οἰκουμενῐκοῖν oikoumenĭkoîn |
οἰκουμενῐκοῖς oikoumenĭkoîs |
οἰκουμενῐκαῖς oikoumenĭkaîs |
οἰκουμενῐκοῖς oikoumenĭkoîs | |||||
Accusative | οἰκουμενῐκόν oikoumenĭkón |
οἰκουμενῐκήν oikoumenĭkḗn |
οἰκουμενῐκόν oikoumenĭkón |
οἰκουμενῐκώ oikoumenĭkṓ |
οἰκουμενῐκᾱ́ oikoumenĭkā́ |
οἰκουμενῐκώ oikoumenĭkṓ |
οἰκουμενῐκούς oikoumenĭkoús |
οἰκουμενῐκᾱ́ς oikoumenĭkā́s |
οἰκουμενῐκᾰ́ oikoumenĭkắ | |||||
Vocative | οἰκουμενῐκέ oikoumenĭké |
οἰκουμενῐκή oikoumenĭkḗ |
οἰκουμενῐκόν oikoumenĭkón |
οἰκουμενῐκώ oikoumenĭkṓ |
οἰκουμενῐκᾱ́ oikoumenĭkā́ |
οἰκουμενῐκώ oikoumenĭkṓ |
οἰκουμενῐκοί oikoumenĭkoí |
οἰκουμενῐκαί oikoumenĭkaí |
οἰκουμενῐκᾰ́ oikoumenĭkắ | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
οἰκουμενῐκῶς oikoumenĭkôs |
οἰκουμενῐκώτερος oikoumenĭkṓteros |
οἰκουμενῐκώτᾰτος oikoumenĭkṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|