παπταίνων • (paptaínōn) m (feminine παπταίνουσᾰ, neuter παπταῖνον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | παπταίνων paptaínōn |
παπταίνουσᾰ paptaínousă |
παπταῖνον paptaînon |
παπταίνοντε paptaínonte |
παπταινούσᾱ paptainoúsā |
παπταίνοντε paptaínonte |
παπταίνοντες paptaínontes |
παπταίνουσαι paptaínousai |
παπταίνοντᾰ paptaínontă | |||||
Genitive | παπταίνοντος paptaínontos |
παπταινούσης paptainoúsēs |
παπταίνοντος paptaínontos |
παπταινόντοιν paptainóntoin |
παπταινούσαιν paptainoúsain |
παπταινόντοιν paptainóntoin |
παπταινόντων paptainóntōn |
παπταινουσῶν paptainousôn |
παπταινόντων paptainóntōn | |||||
Dative | παπταίνοντῐ paptaínontĭ |
παπταινούσῃ paptainoúsēi |
παπταίνοντῐ paptaínontĭ |
παπταινόντοιν paptainóntoin |
παπταινούσαιν paptainoúsain |
παπταινόντοιν paptainóntoin |
παπταίνουσῐ / παπταίνουσῐν paptaínousĭ(n) |
παπταινούσαις paptainoúsais |
παπταίνουσῐ / παπταίνουσῐν paptaínousĭ(n) | |||||
Accusative | παπταίνοντᾰ paptaínontă |
παπταίνουσᾰν paptaínousăn |
παπταῖνον paptaînon |
παπταίνοντε paptaínonte |
παπταινούσᾱ paptainoúsā |
παπταίνοντε paptaínonte |
παπταίνοντᾰς paptaínontăs |
παπταινούσᾱς paptainoúsās |
παπταίνοντᾰ paptaínontă | |||||
Vocative | παπταίνων paptaínōn |
παπταίνουσᾰ paptaínousă |
παπταῖνον paptaînon |
παπταίνοντε paptaínonte |
παπταινούσᾱ paptainoúsā |
παπταίνοντε paptaínonte |
παπταίνοντες paptaínontes |
παπταίνουσαι paptaínousai |
παπταίνοντᾰ paptaínontă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
παπταινόντως paptainóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|