παρακοιμάμαι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word παρακοιμάμαι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word παρακοιμάμαι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say παρακοιμάμαι in singular and plural. Everything you need to know about the word παρακοιμάμαι you have here. The definition of the word παρακοιμάμαι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπαρακοιμάμαι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Greek

Alternative forms

Etymology

παρα- (para-, “expressing excessive”) +‎ κοιμάμαι (koimámai, “sleep”). Of different sense are the Mediaeval παρακοιμοῦμαι (parakoimoûmai, “sleep too little”) and the Hellenistic παρακοιμῶμαι (parakoimômai, “lie or keep watch beside”), contracted form of παρακοιμάομαι (parakoimáomai), whose participle παρακοιμώμενος (parakoimṓmenos) was in use as an official's title in the Byzantine Empire. [1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pa.ɾa.ciˈma.me/
  • Hyphenation: πα‧ρα‧κοι‧μά‧μαι

Verb

παρακοιμάμαι • (parakoimámai) / παρακοιμούμαι deponent (past παρακοιμήθηκα)

  1. (intransitive) to oversleep (to sleep for longer than planned)
    Ο Πέτρος παρακοιμήθηκε και έχασε την πτήση του.
    O Pétros parakoimíthike kai échase tin ptísi tou.
    Peter overslept and missed his flight.
  2. (intransitive) to sleep in (to sleep for longer than necessary)
    Παρακοιμήθηκες! Μεσημέριασε πια!
    Parakoimíthikes! Mesimériase pia!
    You slept in! It's already past noon!

Conjugation

παρακοιμάμαι / παρακοιμούμαι
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg παρακοιμάμαι - παρακοιμούμαι παρακοιμηθώ
2 sg παρακοιμάσαι παρακοιμηθείς
3 sg παρακοιμάται παρακοιμηθεί
1 pl παρακοιμόμαστε - παρακοιμούμαστε παρακοιμηθούμε
2 pl παρακοιμάστε, παρακοιμόσαστε παρακοιμηθείτε
3 pl παρακοιμούνται, παρακοιμόνται παρακοιμηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg παρακοιμόμουν(α) παρακοιμήθηκα
2 sg παρακοιμόσουν(α) παρακοιμήθηκες
3 sg παρακοιμόταν(ε) παρακοιμήθηκε
1 pl παρακοιμόμασταν, (‑όμαστε) - παρακοιμούμασταν παρακοιμηθήκαμε
2 pl παρακοιμόσασταν, (‑όσαστε) παρακοιμηθήκατε
3 pl παρακοιμόνταν(ε), παρακοιμόντουσαν - παρακοιμούνταν παρακοιμήθηκαν, παρακοιμηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα παρακοιμάμαι - θα παρακοιμούμαι ➤ θα παρακοιμηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα παρακοιμάσαι, … θα παρακοιμηθείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … παρακοιμηθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … παρακοιμηθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … παρακοιμηθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — παρακοιμήσου
2 pl παρακοιμάστε παρακοιμηθείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   —
Perfect participle ➤   —
Nonfinite form ➤   παρακοιμηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ p.92, Vol.15 - Kriaras, Emmanuel, (vol.1 1969-), Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (in Greek),
Wikious
Boobota
Sagapedia