From παραπετάννυμαι (parapetánnumai, “to be hung before”) + -μα (-ma).
πᾰρᾰπέτᾰσμᾰ • (parapétasma) n (genitive πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πᾰρᾰπέτᾰσμᾰ tò parapétasma |
τὼ πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτε tṑ parapetásmate |
τᾰ̀ πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτᾰ tà parapetásmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτος toû parapetásmatos |
τοῖν πᾰρᾰπετᾰσμᾰ́τοιν toîn parapetasmátoin |
τῶν πᾰρᾰπετᾰσμᾰ́των tôn parapetasmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτῐ tôi parapetásmati |
τοῖν πᾰρᾰπετᾰσμᾰ́τοιν toîn parapetasmátoin |
τοῖς πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰσῐ / πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰσῐν toîs parapetásmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ πᾰρᾰπέτᾰσμᾰ tò parapétasma |
τὼ πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτε tṑ parapetásmate |
τᾰ̀ πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτᾰ tà parapetásmata | ||||||||||
| Vocative | πᾰρᾰπέτᾰσμᾰ parapétasma |
πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτε parapetásmate |
πᾰρᾰπετᾰ́σμᾰτᾰ parapetásmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||