Learned borrowing from Ancient Greek παρατεταμένος (paratetaménos), passive perfect participle of παρατείνω (parateínō).[1]
παρατεταμένος • (paratetaménos) m (feminine παρατεταμένη, neuter παρατεταμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | παρατεταμένος (paratetaménos) | παρατεταμένη (paratetaméni) | παρατεταμένο (paratetaméno) | παρατεταμένοι (paratetaménoi) | παρατεταμένες (paratetaménes) | παρατεταμένα (paratetaména) | |
| genitive | παρατεταμένου (paratetaménou) | παρατεταμένης (paratetaménis) | παρατεταμένου (paratetaménou) | παρατεταμένων (paratetaménon) | παρατεταμένων (paratetaménon) | παρατεταμένων (paratetaménon) | |
| accusative | παρατεταμένο (paratetaméno) | παρατεταμένη (paratetaméni) | παρατεταμένο (paratetaméno) | παρατεταμένους (paratetaménous) | παρατεταμένες (paratetaménes) | παρατεταμένα (paratetaména) | |
| vocative | παρατεταμένε (paratetaméne) | παρατεταμένη (paratetaméni) | παρατεταμένο (paratetaméno) | παρατεταμένοι (paratetaménoi) | παρατεταμένες (paratetaménes) | παρατεταμένα (paratetaména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρατεταμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρατεταμένος, etc.)