Learned borrowing from Koine Greek παραχωρῶ (parakhōrô), from Ancient Greek παραχωρέω (parakhōréō), with semantic loan from French concéder.[1] By surface analysis, παρα- (para-) + χωρώ (choró).
παραχωρώ • (parachoró) (past παραχώρησα, passive παραχωρούμαι, ppp παραχωρημένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | παραχωρώ | παραχωρήσω | παραχωρούμαι | παραχωρηθώ |
| 2 sg | παραχωρείς | παραχωρήσεις | παραχωρείσαι | παραχωρηθείς |
| 3 sg | παραχωρεί | παραχωρήσει | παραχωρείται | παραχωρηθεί |
| 1 pl | παραχωρούμε | παραχωρήσουμε, [-ομε] | παραχωρούμαστε | παραχωρηθούμε |
| 2 pl | παραχωρείτε | παραχωρήσετε | παραχωρείστε | παραχωρηθείτε |
| 3 pl | παραχωρούν(ε) | παραχωρήσουν(ε) | παραχωρούνται | παραχωρηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | παραχωρούσα | παραχώρησα | [παραχωρούμουν(α)] | παραχωρήθηκα |
| 2 sg | παραχωρούσες | παραχώρησες | [παραχωρούσουν(α)] | παραχωρήθηκες |
| 3 sg | παραχωρούσε | παραχώρησε | παραχωρούνταν, {παραχωρείτο} | παραχωρήθηκε |
| 1 pl | παραχωρούσαμε | παραχωρήσαμε | παραχωρούμασταν, (‑ούμαστε) | παραχωρηθήκαμε |
| 2 pl | παραχωρούσατε | παραχωρήσατε | [παραχωρούσασταν, (‑ούσαστε)] | παραχωρηθήκατε |
| 3 pl | παραχωρούσαν(ε) | παραχώρησαν, παραχωρήσαν(ε) | παραχωρούνταν, {παραχωρούντο} | παραχωρήθηκαν, παραχωρηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα παραχωρώ ➤ | θα παραχωρήσω ➤ | θα παραχωρούμαι ➤ | θα παραχωρηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παραχωρείς, … | θα παραχωρήσεις, … | θα παραχωρείσαι, … | θα παραχωρηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παραχωρήσει έχω, έχεις, … παραχωρημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … παραχωρηθεί είμαι, είσαι, … παραχωρημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παραχωρήσει είχα, είχες, … παραχωρημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … παραχωρηθεί ήμουν, ήσουν, … παραχωρημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παραχωρήσει θα έχω, θα έχεις, … παραχωρημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … παραχωρηθεί θα είμαι, θα είσαι, … παραχωρημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | παραχώρησε | — | παραχωρήσου |
| 2 pl | παραχωρείτε | παραχωρήστε | παραχωρείστε | παραχωρηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | παραχωρώντας ➤ | παραχωρούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας παραχωρήσει ➤ | παραχωρημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | παραχωρήσει | παραχωρηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||