παρθενικός • (parthenikós) m (feminine παρθενική, neuter παρθενικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παρθενικός (parthenikós) | παρθενική (parthenikí) | παρθενικό (parthenikó) | παρθενικοί (parthenikoí) | παρθενικές (parthenikés) | παρθενικά (partheniká) | |
genitive | παρθενικού (parthenikoú) | παρθενικής (parthenikís) | παρθενικού (parthenikoú) | παρθενικών (parthenikón) | παρθενικών (parthenikón) | παρθενικών (parthenikón) | |
accusative | παρθενικό (parthenikó) | παρθενική (parthenikí) | παρθενικό (parthenikó) | παρθενικούς (parthenikoús) | παρθενικές (parthenikés) | παρθενικά (partheniká) | |
vocative | παρθενικέ (partheniké) | παρθενική (parthenikí) | παρθενικό (parthenikó) | παρθενικοί (parthenikoí) | παρθενικές (parthenikés) | παρθενικά (partheniká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρθενικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρθενικός, etc.)