πᾰροικῶν • (păroikôn) m (feminine πᾰροικοῦσᾰ, neuter πᾰροικοῦν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πᾰροικῶν păroikôn |
πᾰροικοῦσᾰ păroikoûsă |
πᾰροικοῦν păroikoûn |
πᾰροικοῦντε păroikoûnte |
πᾰροικούσᾱ păroikoúsā |
πᾰροικοῦντε păroikoûnte |
πᾰροικοῦντες păroikoûntes |
πᾰροικοῦσαι păroikoûsai |
πᾰροικοῦντᾰ păroikoûntă | |||||
Genitive | πᾰροικοῦντος păroikoûntos |
πᾰροικούσης păroikoúsēs |
πᾰροικοῦντος păroikoûntos |
πᾰροικούντοιν păroikoúntoin |
πᾰροικούσαιν păroikoúsain |
πᾰροικούντοιν păroikoúntoin |
πᾰροικούντων păroikoúntōn |
πᾰροικουσῶν păroikousôn |
πᾰροικούντων păroikoúntōn | |||||
Dative | πᾰροικοῦντῐ păroikoûntĭ |
πᾰροικούσῃ păroikoúsēi |
πᾰροικοῦντῐ păroikoûntĭ |
πᾰροικούντοιν păroikoúntoin |
πᾰροικούσαιν păroikoúsain |
πᾰροικούντοιν păroikoúntoin |
πᾰροικοῦσῐ / πᾰροικοῦσῐν păroikoûsĭ(n) |
πᾰροικούσαις păroikoúsais |
πᾰροικοῦσῐ / πᾰροικοῦσῐν păroikoûsĭ(n) | |||||
Accusative | πᾰροικοῦντᾰ păroikoûntă |
πᾰροικοῦσᾰν păroikoûsăn |
πᾰροικοῦν păroikoûn |
πᾰροικοῦντε păroikoûnte |
πᾰροικούσᾱ păroikoúsā |
πᾰροικοῦντε păroikoûnte |
πᾰροικοῦντᾰς păroikoûntăs |
πᾰροικούσᾱς păroikoúsās |
πᾰροικοῦντᾰ păroikoûntă | |||||
Vocative | πᾰροικῶν păroikôn |
πᾰροικοῦσᾰ păroikoûsă |
πᾰροικοῦν păroikoûn |
πᾰροικοῦντε păroikoûnte |
πᾰροικούσᾱ păroikoúsā |
πᾰροικοῦντε păroikoûnte |
πᾰροικοῦντες păroikoûntes |
πᾰροικοῦσαι păroikoûsai |
πᾰροικοῦντᾰ păroikoûntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πᾰροικούντως păroikoúntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|