Passive perfect participle of πεινάω, πεινώ (peináo, peinó, “I am hungry”), a verb with no passive voice.
πεινασμένος • (peinasménos) m (feminine πεινασμένη, neuter πεινασμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | πεινασμένος (peinasménos) | πεινασμένη (peinasméni) | πεινασμένο (peinasméno) | πεινασμένοι (peinasménoi) | πεινασμένες (peinasménes) | πεινασμένα (peinasména) | |
genitive | πεινασμένου (peinasménou) | πεινασμένης (peinasménis) | πεινασμένου (peinasménou) | πεινασμένων (peinasménon) | πεινασμένων (peinasménon) | πεινασμένων (peinasménon) | |
accusative | πεινασμένο (peinasméno) | πεινασμένη (peinasméni) | πεινασμένο (peinasméno) | πεινασμένους (peinasménous) | πεινασμένες (peinasménes) | πεινασμένα (peinasména) | |
vocative | πεινασμένε (peinasméne) | πεινασμένη (peinasméni) | πεινασμένο (peinasméno) | πεινασμένοι (peinasménoi) | πεινασμένες (peinasménes) | πεινασμένα (peinasména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πεινασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πεινασμένος, etc.)