Derived from πέντε (pénte) + -ᾰ́ς (-ás); compare δυάς (duás), τριάς (triás), τετράς (tetrás), δεκάς (dekás), χιλιάς (khiliás), μυριάς (muriás).
πεμπτᾰ́ς • (pemptás) f (genitive πεμπτᾰ́δος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πεμπτᾰ́ς hē pemptás |
τὼ πεμπτᾰ́δε tṑ pemptáde |
αἱ πεμπτᾰ́δες hai pemptádes | ||||||||||
| Genitive | τῆς πεμπτᾰ́δος tês pemptádos |
τοῖν πεμπτᾰ́δοιν toîn pemptádoin |
τῶν πεμπτᾰ́δων tôn pemptádōn | ||||||||||
| Dative | τῇ πεμπτᾰ́δῐ têi pemptádi |
τοῖν πεμπτᾰ́δοιν toîn pemptádoin |
ταῖς πεμπτᾰ́σῐ / πεμπτᾰ́σῐν taîs pemptási(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πεμπτᾰ́δᾰ tḕn pemptáda |
τὼ πεμπτᾰ́δε tṑ pemptáde |
τᾱ̀ς πεμπτᾰ́δᾰς tā̀s pemptádas | ||||||||||
| Vocative | πεμπτᾰ́ς pemptás |
πεμπτᾰ́δε pemptáde |
πεμπτᾰ́δες pemptádes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||