Derived from πέντε (pénte) + -ᾰ́ς (-ás); compare δυάς (duás), τριάς (triás), τετράς (tetrás), δεκάς (dekás), χιλιάς (khiliás), μυριάς (muriás).
πεντᾰ́ς • (pentás) f (genitive πεντᾰ́δος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πεντᾰ́ς hē pentás |
τὼ πεντᾰ́δε tṑ pentáde |
αἱ πεντᾰ́δες hai pentádes | ||||||||||
| Genitive | τῆς πεντᾰ́δος tês pentádos |
τοῖν πεντᾰ́δοιν toîn pentádoin |
τῶν πεντᾰ́δων tôn pentádōn | ||||||||||
| Dative | τῇ πεντᾰ́δῐ têi pentádi |
τοῖν πεντᾰ́δοιν toîn pentádoin |
ταῖς πεντᾰ́σῐ / πεντᾰ́σῐν taîs pentási(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πεντᾰ́δᾰ tḕn pentáda |
τὼ πεντᾰ́δε tṑ pentáde |
τᾱ̀ς πεντᾰ́δᾰς tā̀s pentádas | ||||||||||
| Vocative | πεντᾰ́ς pentás |
πεντᾰ́δε pentáde |
πεντᾰ́δες pentádes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||