πεμπόμενος • (pempómenos) m (feminine πεμπομένη, neuter πεμπόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πεμπόμενος pempómenos |
πεμπομένη pempoménē |
πεμπόμενον pempómenon |
πεμπομένω pempoménō |
πεμπομένᾱ pempoménā |
πεμπομένω pempoménō |
πεμπόμενοι pempómenoi |
πεμπόμεναι pempómenai |
πεμπόμενᾰ pempómena | |||||
Genitive | πεμπομένου pempoménou |
πεμπομένης pempoménēs |
πεμπομένου pempoménou |
πεμπομένοιν pempoménoin |
πεμπομέναιν pempoménain |
πεμπομένοιν pempoménoin |
πεμπομένων pempoménōn |
πεμπομένων pempoménōn |
πεμπομένων pempoménōn | |||||
Dative | πεμπομένῳ pempoménōi |
πεμπομένῃ pempoménēi |
πεμπομένῳ pempoménōi |
πεμπομένοιν pempoménoin |
πεμπομέναιν pempoménain |
πεμπομένοιν pempoménoin |
πεμπομένοις pempoménois |
πεμπομέναις pempoménais |
πεμπομένοις pempoménois | |||||
Accusative | πεμπόμενον pempómenon |
πεμπομένην pempoménēn |
πεμπόμενον pempómenon |
πεμπομένω pempoménō |
πεμπομένᾱ pempoménā |
πεμπομένω pempoménō |
πεμπομένους pempoménous |
πεμπομένᾱς pempoménās |
πεμπόμενᾰ pempómena | |||||
Vocative | πεμπόμενε pempómene |
πεμπομένη pempoménē |
πεμπόμενον pempómenon |
πεμπομένω pempoménō |
πεμπομένᾱ pempoménā |
πεμπομένω pempoménō |
πεμπόμενοι pempómenoi |
πεμπόμεναι pempómenai |
πεμπόμενᾰ pempómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πεμπομένως pempoménōs |
πεμπομενώτερος pempomenṓteros |
πεμπομενώτᾰτος pempomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|