πεπνῡμένος • (pepnūménos) m (feminine πεπνῡμένη, neuter πεπνῡμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πεπνῡμένος pepnūménos |
πεπνῡμένη pepnūménē |
πεπνῡμένον pepnūménon |
πεπνῡμένω pepnūménō |
πεπνῡμένᾱ pepnūménā |
πεπνῡμένω pepnūménō |
πεπνῡμένοι pepnūménoi |
πεπνῡμέναι pepnūménai |
πεπνῡμένᾰ pepnūména | |||||
Genitive | πεπνῡμένου pepnūménou |
πεπνῡμένης pepnūménēs |
πεπνῡμένου pepnūménou |
πεπνῡμένοιν pepnūménoin |
πεπνῡμέναιν pepnūménain |
πεπνῡμένοιν pepnūménoin |
πεπνῡμένων pepnūménōn |
πεπνῡμένων pepnūménōn |
πεπνῡμένων pepnūménōn | |||||
Dative | πεπνῡμένῳ pepnūménōi |
πεπνῡμένῃ pepnūménēi |
πεπνῡμένῳ pepnūménōi |
πεπνῡμένοιν pepnūménoin |
πεπνῡμέναιν pepnūménain |
πεπνῡμένοιν pepnūménoin |
πεπνῡμένοις pepnūménois |
πεπνῡμέναις pepnūménais |
πεπνῡμένοις pepnūménois | |||||
Accusative | πεπνῡμένον pepnūménon |
πεπνῡμένην pepnūménēn |
πεπνῡμένον pepnūménon |
πεπνῡμένω pepnūménō |
πεπνῡμένᾱ pepnūménā |
πεπνῡμένω pepnūménō |
πεπνῡμένους pepnūménous |
πεπνῡμένᾱς pepnūménās |
πεπνῡμένᾰ pepnūména | |||||
Vocative | πεπνῡμένε pepnūméne |
πεπνῡμένη pepnūménē |
πεπνῡμένον pepnūménon |
πεπνῡμένω pepnūménō |
πεπνῡμένᾱ pepnūménā |
πεπνῡμένω pepnūménō |
πεπνῡμένοι pepnūménoi |
πεπνῡμέναι pepnūménai |
πεπνῡμένᾰ pepnūména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πεπνῡμένως pepnūménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|