πεποιθώς • (pepoithṓs) m (feminine πεποιθυῖᾰ, neuter πεποιθός); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πεποιθώς pepoithṓs |
πεποιθυῖᾰ pepoithuîă |
πεποιθός pepoithós |
πεποιθότε pepoithóte |
πεποιθυίᾱ pepoithuíā |
πεποιθότε pepoithóte |
πεποιθότες pepoithótes |
πεποιθυῖαι pepoithuîai |
πεποιθότᾰ pepoithótă | |||||
Genitive | πεποιθότος pepoithótos |
πεποιθυίᾱς pepoithuíās |
πεποιθότος pepoithótos |
πεποιθότοιν pepoithótoin |
πεποιθυίαιν pepoithuíain |
πεποιθότοιν pepoithótoin |
πεποιθότων pepoithótōn |
πεποιθυιῶν pepoithuiôn |
πεποιθότων pepoithótōn | |||||
Dative | πεποιθότῐ pepoithótĭ |
πεποιθυίᾳ pepoithuíāi |
πεποιθότῐ pepoithótĭ |
πεποιθότοιν pepoithótoin |
πεποιθυίαιν pepoithuíain |
πεποιθότοιν pepoithótoin |
πεποιθόσῐ / πεποιθόσῐν pepoithósĭ(n) |
πεποιθυίαις pepoithuíais |
πεποιθόσῐ / πεποιθόσῐν pepoithósĭ(n) | |||||
Accusative | πεποιθότᾰ pepoithótă |
πεποιθυῖᾰν pepoithuîăn |
πεποιθός pepoithós |
πεποιθότε pepoithóte |
πεποιθυίᾱ pepoithuíā |
πεποιθότε pepoithóte |
πεποιθότᾰς pepoithótăs |
πεποιθυίᾱς pepoithuíās |
πεποιθότᾰ pepoithótă | |||||
Vocative | πεποιθώς pepoithṓs |
πεποιθυῖᾰ pepoithuîă |
πεποιθός pepoithós |
πεποιθότε pepoithóte |
πεποιθυίᾱ pepoithuíā |
πεποιθότε pepoithóte |
πεποιθότες pepoithótes |
πεποιθυῖαι pepoithuîai |
πεποιθότᾰ pepoithótă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πεποιθότως pepoithótōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|