From περῐ- (perĭ-) + δέραιον (déraion).
περῐδέραιον • (perĭdéraion) m (genitive περῐδεραίον); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ περῐδέραιον tò perĭdéraion |
τὼ περῐδεραίω tṑ perĭderaíō |
τᾰ̀ περῐδέραιᾰ tằ perĭdéraiă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ περῐδεραίου toû perĭderaíou |
τοῖν περῐδεραίοιν toîn perĭderaíoin |
τῶν περῐδεραίων tôn perĭderaíōn | ||||||||||
| Dative | τῷ περῐδεραίῳ tôi perĭderaíōi |
τοῖν περῐδεραίοιν toîn perĭderaíoin |
τοῖς περῐδεραίοις toîs perĭderaíois | ||||||||||
| Accusative | τὸ περῐδέραιον tò perĭdéraion |
τὼ περῐδεραίω tṑ perĭderaíō |
τᾰ̀ περῐδέραιᾰ tằ perĭdéraiă | ||||||||||
| Vocative | περῐδέραιον perĭdéraion |
περῐδεραίω perĭderaíō |
περῐδέραιᾰ perĭdéraiă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||