περιοδικός

See περῐοδεύω (periodeúō, “I go round”), from περι- (peri-, “peri-, around”) +‎ ὁδεύω (hodeúō, “to go, travel”), the latter a denominal verb from ὁδός (hodós, “road, street”). By surface analysis, περι- (peri-) +‎ ὁδός (hodós) +‎ -ικός (-ikós).

περῐοδῐκός • (periodikós) m (feminine περῐοδῐκή, neuter περῐοδῐκόν); first/second declension (Koine)

1. acquired in one's travels
2. periodic, recurrent phases of the Moon, of hours, of diseases, of texts
3. (metrics) of periodic metres (e.g. hexameter with interchanging dactyls and spondees

• περῐοδῐκῶς (periodikôs, adverb)

• περῐ́οδος (períodos)

• Greek: περιοδικός (periodikós, “periodic”)

• “περιοδικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “περιοδικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

From Hellenistic Koine Greek περιοδικός, περιοδικῶς (periodikôs, adverb) ^[1]

• IPA^(key): /pe.ri.o.ði.ˈkos/
• Hyphenation: πε‧ρι‧ο‧δι‧κός
• Homophone: περιοδικώς (periodikós)

περιοδικός • (periodikós) m (feminine περιοδική, neuter περιοδικό)

1. periodic

• απεριοδικός (aperiodikós)

• περιοδικός πίνακας m (periodikós pínakas, “periodic table”) (chemistry)

• περιοδικά (periodiká, “periodically”, adverb), περιοδικώς (periodikós, archaic adverb)
• περιοδικό n (periodikó, “magazine”)

• and see: περίοδος (períodos, “period”)