περῐσπώμενος • (perĭspṓmenos) m (feminine περῐσπωμένη, neuter περῐσπώμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | περῐσπώμενος perĭspṓmenos |
περῐσπωμένη perĭspōménē |
περῐσπώμενον perĭspṓmenon |
περῐσπωμένω perĭspōménō |
περῐσπωμένᾱ perĭspōménā |
περῐσπωμένω perĭspōménō |
περῐσπώμενοι perĭspṓmenoi |
περῐσπώμεναι perĭspṓmenai |
περῐσπώμενᾰ perĭspṓmenă | |||||
Genitive | περῐσπωμένου perĭspōménou |
περῐσπωμένης perĭspōménēs |
περῐσπωμένου perĭspōménou |
περῐσπωμένοιν perĭspōménoin |
περῐσπωμέναιν perĭspōménain |
περῐσπωμένοιν perĭspōménoin |
περῐσπωμένων perĭspōménōn |
περῐσπωμένων perĭspōménōn |
περῐσπωμένων perĭspōménōn | |||||
Dative | περῐσπωμένῳ perĭspōménōi |
περῐσπωμένῃ perĭspōménēi |
περῐσπωμένῳ perĭspōménōi |
περῐσπωμένοιν perĭspōménoin |
περῐσπωμέναιν perĭspōménain |
περῐσπωμένοιν perĭspōménoin |
περῐσπωμένοις perĭspōménois |
περῐσπωμέναις perĭspōménais |
περῐσπωμένοις perĭspōménois | |||||
Accusative | περῐσπώμενον perĭspṓmenon |
περῐσπωμένην perĭspōménēn |
περῐσπώμενον perĭspṓmenon |
περῐσπωμένω perĭspōménō |
περῐσπωμένᾱ perĭspōménā |
περῐσπωμένω perĭspōménō |
περῐσπωμένους perĭspōménous |
περῐσπωμένᾱς perĭspōménās |
περῐσπώμενᾰ perĭspṓmenă | |||||
Vocative | περῐσπώμενε perĭspṓmene |
περῐσπωμένη perĭspōménē |
περῐσπώμενον perĭspṓmenon |
περῐσπωμένω perĭspōménō |
περῐσπωμένᾱ perĭspōménā |
περῐσπωμένω perĭspōménō |
περῐσπώμενοι perĭspṓmenoi |
περῐσπώμεναι perĭspṓmenai |
περῐσπώμενᾰ perĭspṓmenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
περῐσπωμένως perĭspōménōs |
— | περῐσπωμενώτᾰτος perĭspōmenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|