From περιτειχίζω (periteikhízō, “to make a wall around”) + -μα (-ma, “a suffix forming a noun from a verb”)
περῐτείχισμᾰ • (periteíkhisma) n (genitive περῐτειχίσμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ περῐτείχισμᾰ tò periteíkhisma |
τὼ περῐτειχίσμᾰτε tṑ periteikhísmate |
τᾰ̀ περῐτειχίσμᾰτᾰ tà periteikhísmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ περῐτειχίσμᾰτος toû periteikhísmatos |
τοῖν περῐτειχισμᾰ́τοιν toîn periteikhismátoin |
τῶν περῐτειχισμᾰ́των tôn periteikhismátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ περῐτειχίσμᾰτῐ tôi periteikhísmati |
τοῖν περῐτειχισμᾰ́τοιν toîn periteikhismátoin |
τοῖς περῐτειχίσμᾰσῐ / περῐτειχίσμᾰσῐν toîs periteikhísmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ περῐτείχισμᾰ tò periteíkhisma |
τὼ περῐτειχίσμᾰτε tṑ periteikhísmate |
τᾰ̀ περῐτειχίσμᾰτᾰ tà periteikhísmata | ||||||||||
| Vocative | περῐτείχισμᾰ periteíkhisma |
περῐτειχίσμᾰτε periteikhísmate |
περῐτειχίσμᾰτᾰ periteikhísmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||