περιτειχίζω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word περιτειχίζω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word περιτειχίζω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say περιτειχίζω in singular and plural. Everything you need to know about the word περιτειχίζω you have here. The definition of the word περιτειχίζω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπεριτειχίζω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-, “around”) +‎ τειχίζω (teikhízō, “to build a wall”)

Pronunciation

 

Verb

περιτειχίζω • (periteikhízō)

  1. to build a wall around, circumvallate, build a circumvallation

Conjugation

   Present: περιτειχῐ́ζω, περιτειχῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιτειχῐ́ζω περιτειχῐ́ζεις περιτειχῐ́ζει περιτειχῐ́ζετον περιτειχῐ́ζετον περιτειχῐ́ζομεν περιτειχῐ́ζετε περιτειχῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive περιτειχῐ́ζω περιτειχῐ́ζῃς περιτειχῐ́ζῃ περιτειχῐ́ζητον περιτειχῐ́ζητον περιτειχῐ́ζωμεν περιτειχῐ́ζητε περιτειχῐ́ζωσῐ(ν)
optative περιτειχῐ́ζοιμῐ περιτειχῐ́ζοις περιτειχῐ́ζοι περιτειχῐ́ζοιτον περιτειχῐζοίτην περιτειχῐ́ζοιμεν περιτειχῐ́ζοιτε περιτειχῐ́ζοιεν
imperative   περιτείχῐζε περιτειχῐζέτω περιτειχῐ́ζετον περιτειχῐζέτων   περιτειχῐ́ζετε περιτειχῐζόντων
middle indicative περιτειχῐ́ζομαι περιτειχῐ́ζῃ,
περιτειχῐ́ζει 		περιτειχῐ́ζεται περιτειχῐ́ζεσθον περιτειχῐ́ζεσθον περιτειχῐζόμεθᾰ περιτειχῐ́ζεσθε περιτειχῐ́ζονται
subjunctive περιτειχῐ́ζωμαι περιτειχῐ́ζῃ περιτειχῐ́ζηται περιτειχῐ́ζησθον περιτειχῐ́ζησθον περιτειχῐζώμεθᾰ περιτειχῐ́ζησθε περιτειχῐ́ζωνται
optative περιτειχῐζοίμην περιτειχῐ́ζοιο περιτειχῐ́ζοιτο περιτειχῐ́ζοισθον περιτειχῐζοίσθην περιτειχῐζοίμεθᾰ περιτειχῐ́ζοισθε περιτειχῐ́ζοιντο
imperative   περιτειχῐ́ζου περιτειχῐζέσθω περιτειχῐ́ζεσθον περιτειχῐζέσθων   περιτειχῐ́ζεσθε περιτειχῐζέσθων
active
infinitive περιτειχῐ́ζειν περιτειχῐ́ζεσθαι
participle m περιτειχῐ́ζων περιτειχῐζόμενος
f περιτειχῐ́ζουσᾰ περιτειχῐζομένη
n περιτειχῐ́ζον περιτειχῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: περιἐτείχῐζον, περιἐτειχῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιἐτείχῐζον περιἐτείχῐζες περιἐτείχῐζε(ν) περιἐτειχῐ́ζετον περιἐτειχῐζέτην περιἐτειχῐ́ζομεν περιἐτειχῐ́ζετε περιἐτείχῐζον
middle indicative περιἐτειχῐζόμην περιἐτειχῐ́ζου περιἐτειχῐ́ζετο περιἐτειχῐ́ζεσθον περιἐτειχῐζέσθην περιἐτειχῐζόμεθᾰ περιἐτειχῐ́ζεσθε περιἐτειχῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περιτειχῐέω, περιτειχῐέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιτειχῐέω περιτειχῐέεις περιτειχῐέει περιτειχῐέετον περιτειχῐέετον περιτειχῐέομεν περιτειχῐέετε περιτειχῐέουσῐ(ν)
optative περιτειχῐέοιμῐ περιτειχῐέοις περιτειχῐέοι περιτειχῐέοιτον περιτειχῐεοίτην περιτειχῐέοιμεν περιτειχῐέοιτε περιτειχῐέοιεν
middle indicative περιτειχῐέομαι περιτειχῐέῃ,
περιτειχῐέει 		περιτειχῐέεται περιτειχῐέεσθον περιτειχῐέεσθον περιτειχῐεόμεθᾰ περιτειχῐέεσθε περιτειχῐέονται
optative περιτειχῐεοίμην περιτειχῐέοιο περιτειχῐέοιτο περιτειχῐέοισθον περιτειχῐεοίσθην περιτειχῐεοίμεθᾰ περιτειχῐέοισθε περιτειχῐέοιντο
active middle
infinitive περιτειχῐέειν περιτειχῐέεσθαι
participle m περιτειχῐέων περιτειχῐεόμενος
f περιτειχῐέουσᾰ περιτειχῐεομένη
n περιτειχῐέον περιτειχῐεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περιτειχῐῶ, περιτειχῐοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιτειχῐῶ περιτειχῐεῖς περιτειχῐεῖ περιτειχῐεῖτον περιτειχῐεῖτον περιτειχῐοῦμεν περιτειχῐεῖτε περιτειχῐοῦσῐ(ν)
optative περιτειχῐοίην,
περιτειχῐοῖμῐ 		περιτειχῐοίης,
περιτειχῐοῖς 		περιτειχῐοίη,
περιτειχῐοῖ 		περιτειχῐοῖτον,
περιτειχῐοίητον 		περιτειχῐοίτην,
περιτειχῐοιήτην 		περιτειχῐοῖμεν,
περιτειχῐοίημεν 		περιτειχῐοῖτε,
περιτειχῐοίητε 		περιτειχῐοῖεν,
περιτειχῐοίησᾰν
middle indicative περιτειχῐοῦμαι περιτειχῐῇ περιτειχῐεῖται περιτειχῐεῖσθον περιτειχῐεῖσθον περιτειχῐούμεθᾰ περιτειχῐεῖσθε περιτειχῐοῦνται
optative περιτειχῐοίμην περιτειχῐοῖο περιτειχῐοῖτο περιτειχῐοῖσθον περιτειχῐοίσθην περιτειχῐοίμεθᾰ περιτειχῐοῖσθε περιτειχῐοῖντο
active middle
infinitive περιτειχῐεῖν περιτειχῐεῖσθαι
participle m περιτειχῐῶν περιτειχῐούμενος
f περιτειχῐοῦσᾰ περιτειχῐουμένη
n περιτειχῐοῦν περιτειχῐούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: περιἐτείχῐσᾰ, περιἐτειχῐσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιἐτείχῐσᾰ περιἐτείχῐσᾰς περιἐτείχῐσε(ν) περιἐτειχῐ́σᾰτον περιἐτειχῐσᾰ́την περιἐτειχῐ́σᾰμεν περιἐτειχῐ́σᾰτε περιἐτείχῐσᾰν
subjunctive περιτειχῐ́σω περιτειχῐ́σῃς περιτειχῐ́σῃ περιτειχῐ́σητον περιτειχῐ́σητον περιτειχῐ́σωμεν περιτειχῐ́σητε περιτειχῐ́σωσῐ(ν)
optative περιτειχῐ́σαιμῐ περιτειχῐ́σειᾰς,
περιτειχῐ́σαις 		περιτειχῐ́σειε(ν),
περιτειχῐ́σαι 		περιτειχῐ́σαιτον περιτειχῐσαίτην περιτειχῐ́σαιμεν περιτειχῐ́σαιτε περιτειχῐ́σειᾰν,
περιτειχῐ́σαιεν
imperative   περιτείχῐσον περιτειχῐσᾰ́τω περιτειχῐ́σᾰτον περιτειχῐσᾰ́των   περιτειχῐ́σᾰτε περιτειχῐσᾰ́ντων
middle indicative περιἐτειχῐσᾰ́μην περιἐτειχῐ́σω περιἐτειχῐ́σᾰτο περιἐτειχῐ́σᾰσθον περιἐτειχῐσᾰ́σθην περιἐτειχῐσᾰ́μεθᾰ περιἐτειχῐ́σᾰσθε περιἐτειχῐ́σᾰντο
subjunctive περιτειχῐ́σωμαι περιτειχῐ́σῃ περιτειχῐ́σηται περιτειχῐ́σησθον περιτειχῐ́σησθον περιτειχῐσώμεθᾰ περιτειχῐ́σησθε περιτειχῐ́σωνται
optative περιτειχῐσαίμην περιτειχῐ́σαιο περιτειχῐ́σαιτο περιτειχῐ́σαισθον περιτειχῐσαίσθην περιτειχῐσαίμεθᾰ περιτειχῐ́σαισθε περιτειχῐ́σαιντο
imperative   περιτείχῐσαι περιτειχῐσᾰ́σθω περιτειχῐ́σᾰσθον περιτειχῐσᾰ́σθων   περιτειχῐ́σᾰσθε περιτειχῐσᾰ́σθων
active middle
infinitive περιτειχῐ́σαι περιτειχῐ́σᾰσθαι
participle m περιτειχῐ́σᾱς περιτειχῐσᾰ́μενος
f περιτειχῐ́σᾱσᾰ περιτειχῐσᾰμένη
n περιτειχῐ́σᾰν περιτειχῐσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: περιτετειχίκῐκᾰ, περιτετειχίκῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιτετειχίκῐκᾰ περιτετειχίκῐκᾰς περιτετειχίκῐκε(ν) περιτετειχικῐ́κᾰτον περιτετειχικῐ́κᾰτον περιτετειχικῐ́κᾰμεν περιτετειχικῐ́κᾰτε περιτετειχικῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive περιτετειχικῐ́κω περιτετειχικῐ́κῃς περιτετειχικῐ́κῃ περιτετειχικῐ́κητον περιτετειχικῐ́κητον περιτετειχικῐ́κωμεν περιτετειχικῐ́κητε περιτετειχικῐ́κωσῐ(ν)
optative περιτετειχικῐ́κοιμῐ,
περιτετειχικῐκοίην 		περιτετειχικῐ́κοις,
περιτετειχικῐκοίης 		περιτετειχικῐ́κοι,
περιτετειχικῐκοίη 		περιτετειχικῐ́κοιτον περιτετειχικῐκοίτην περιτετειχικῐ́κοιμεν περιτετειχικῐ́κοιτε περιτετειχικῐ́κοιεν
imperative   περιτετειχίκῐκε περιτετειχικῐκέτω περιτετειχικῐ́κετον περιτετειχικῐκέτων   περιτετειχικῐ́κετε περιτετειχικῐκόντων
middle indicative περιτετειχίκῐσμαι περιτετειχίκῐσαι περιτετειχίκῐσται περιτετειχίκῐσθον περιτετειχίκῐσθον περιτετειχικῐ́σμεθᾰ περιτετειχίκῐσθε περιτετειχικῐ́δᾰται
subjunctive περιτετειχικῐσμένος ὦ περιτετειχικῐσμένος ᾖς περιτετειχικῐσμένος ᾖ περιτετειχικῐσμένω ἦτον περιτετειχικῐσμένω ἦτον περιτετειχικῐσμένοι ὦμεν περιτετειχικῐσμένοι ἦτε περιτετειχικῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative περιτετειχικῐσμένος εἴην περιτετειχικῐσμένος εἴης περιτετειχικῐσμένος εἴη περιτετειχικῐσμένω εἴητον/εἶτον περιτετειχικῐσμένω εἰήτην/εἴτην περιτετειχικῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν περιτετειχικῐσμένοι εἴητε/εἶτε περιτετειχικῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   περιτετειχίκῐσο περιτετειχικῐ́σθω περιτετειχίκῐσθον περιτετειχικῐ́σθων   περιτετειχίκῐσθε περιτετειχικῐ́σθων
active
infinitive περιτετειχικῐκέναι περιτετειχικῐ́σθαι
participle m περιτετειχικῐκώς περιτετειχικῐσμένος
f περιτετειχικῐκυῖᾰ περιτετειχικῐσμένη
n περιτετειχικῐκός περιτετειχικῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: περιἐτετειχικῐ́κειν, περιἐτετειχικῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιἐτετειχικῐ́κειν,
περιἐτετειχικῐ́κη 		περιἐτετειχικῐ́κεις,
περιἐτετειχικῐ́κης 		περιἐτετειχικῐ́κει(ν) περιἐτετειχικῐ́κετον περιἐτετειχικῐκέτην περιἐτετειχικῐ́κεμεν περιἐτετειχικῐ́κετε περιἐτετειχικῐ́κεσᾰν
middle indicative περιἐτετειχικῐ́σμην περιἐτετειχίκῐσο περιἐτετειχίκῐστο περιἐτετειχίκῐσθον περιἐτετειχικῐ́σθην περιἐτετειχικῐ́σμεθᾰ περιἐτετειχίκῐσθε περιἐτετειχικῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia