πετυχημένος • (petychiménos) m (feminine πετυχημένη, neuter πετυχημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | πετυχημένος (petychiménos) | πετυχημένη (petychiméni) | πετυχημένο (petychiméno) | πετυχημένοι (petychiménoi) | πετυχημένες (petychiménes) | πετυχημένα (petychiména) | |
genitive | πετυχημένου (petychiménou) | πετυχημένης (petychiménis) | πετυχημένου (petychiménou) | πετυχημένων (petychiménon) | πετυχημένων (petychiménon) | πετυχημένων (petychiménon) | |
accusative | πετυχημένο (petychiméno) | πετυχημένη (petychiméni) | πετυχημένο (petychiméno) | πετυχημένους (petychiménous) | πετυχημένες (petychiménes) | πετυχημένα (petychiména) | |
vocative | πετυχημένε (petychiméne) | πετυχημένη (petychiméni) | πετυχημένο (petychiméno) | πετυχημένοι (petychiménoi) | πετυχημένες (petychiménes) | πετυχημένα (petychiména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πετυχημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πετυχημένος, etc.)