From πευκεδανός (peukedanós, “bitter like resin”).
πευκέδᾰνον • (peukédanon) n (genitive πευκεδᾰ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πευκέδᾰνον tò peukédanon |
τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedánō |
τᾰ̀ πευκέδᾰνᾰ tà peukédana | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πευκεδᾰ́νου toû peukedánou |
τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedánoin |
τῶν πευκεδᾰ́νων tôn peukedánōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πευκεδᾰ́νῳ tôi peukedánōi |
τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedánoin |
τοῖς πευκεδᾰ́νοις toîs peukedánois | ||||||||||
| Accusative | τὸ πευκέδᾰνον tò peukédanon |
τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedánō |
τᾰ̀ πευκέδᾰνᾰ tà peukédana | ||||||||||
| Vocative | πευκέδᾰνον peukédanon |
πευκεδᾰ́νω peukedánō |
πευκέδᾰνᾰ peukédana | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||