From πευκεδανός (peukedanós, “bitter like resin”).
πευκέδᾰνον • (peukédănon) n (genitive πευκεδᾰ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πευκέδᾰνον tò peukédănon |
τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedắnō |
τᾰ̀ πευκέδᾰνᾰ tằ peukédănă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πευκεδᾰ́νου toû peukedắnou |
τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedắnoin |
τῶν πευκεδᾰ́νων tôn peukedắnōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πευκεδᾰ́νῳ tôi peukedắnōi |
τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedắnoin |
τοῖς πευκεδᾰ́νοις toîs peukedắnois | ||||||||||
| Accusative | τὸ πευκέδᾰνον tò peukédănon |
τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedắnō |
τᾰ̀ πευκέδᾰνᾰ tằ peukédănă | ||||||||||
| Vocative | πευκέδᾰνον peukédănon |
πευκεδᾰ́νω peukedắnō |
πευκέδᾰνᾰ peukédănă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||