From πλάσσω (plássō, “to mould, form”) + -τρον (-tron).
πλάστρον • (plástron) n (genitive πλάστρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πλᾰ́στρον tò plástron |
τὼ πλᾰ́στρω tṑ plástrō |
τᾰ̀ πλᾰ́στρᾰ tà plástra | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πλᾰ́στρου toû plástrou |
τοῖν πλᾰ́στροιν toîn plástroin |
τῶν πλᾰ́στρων tôn plástrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πλᾰ́στρῳ tôi plástrōi |
τοῖν πλᾰ́στροιν toîn plástroin |
τοῖς πλᾰ́στροις toîs plástrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ πλᾰ́στρον tò plástron |
τὼ πλᾰ́στρω tṑ plástrō |
τᾰ̀ πλᾰ́στρᾰ tà plástra | ||||||||||
| Vocative | πλᾰ́στρον plástron |
πλᾰ́στρω plástrō |
πλᾰ́στρᾰ plástra | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||