Verbal adjective, from πλώω (plṓō, “to sail, float”) + -τός (-tós).
πλωτός • (plōtós) m (feminine πλωτή, neuter πλωτόν); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πλωτός plōtós |
πλωτή plōtḗ |
πλωτόν plōtón |
πλωτώ plōtṓ |
πλωτᾱ́ plōtā́ |
πλωτώ plōtṓ |
πλωτοί plōtoí |
πλωταί plōtaí |
πλωτᾰ́ plōtá | |||||
| Genitive | πλωτοῦ plōtoû |
πλωτῆς plōtês |
πλωτοῦ plōtoû |
πλωτοῖν plōtoîn |
πλωταῖν plōtaîn |
πλωτοῖν plōtoîn |
πλωτῶν plōtôn |
πλωτῶν plōtôn |
πλωτῶν plōtôn | |||||
| Dative | πλωτῷ plōtôi |
πλωτῇ plōtêi |
πλωτῷ plōtôi |
πλωτοῖν plōtoîn |
πλωταῖν plōtaîn |
πλωτοῖν plōtoîn |
πλωτοῖς plōtoîs |
πλωταῖς plōtaîs |
πλωτοῖς plōtoîs | |||||
| Accusative | πλωτόν plōtón |
πλωτήν plōtḗn |
πλωτόν plōtón |
πλωτώ plōtṓ |
πλωτᾱ́ plōtā́ |
πλωτώ plōtṓ |
πλωτούς plōtoús |
πλωτᾱ́ς plōtā́s |
πλωτᾰ́ plōtá | |||||
| Vocative | πλωτέ plōté |
πλωτή plōtḗ |
πλωτόν plōtón |
πλωτώ plōtṓ |
πλωτᾱ́ plōtā́ |
πλωτώ plōtṓ |
πλωτοί plōtoí |
πλωταί plōtaí |
πλωτᾰ́ plōtá | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πλωτῶς plōtôs |
πλωτότερος plōtóteros |
πλωτότᾰτος plōtótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||